روانشناس داشت در مورد بچه‌های که میاین پیشش صحبت میکرد
یه بچه با استرس و ترس شدیدی که داشته اومده بود پیشش
میگه خلاصه بعد صحبت با والدین و خود بچه
متوجه شدیم مبل و فرش جدید خریدن
تا بچه میخواد غذا بخوره بازی کنه هی داد میزدن خراب میشه بشین هی غذا نخور اینجوری بخور
بعد یه حرف قشنگی زد می‌گفت اندازه ظرفیت مالی و روحی خودتون خرید کنید که اگه ۱٪ خراب شد زندگیتون دچار تنش نشه.

من خودم رو بعضی از لباس‌ها حساسم ممکنه اینقد نپوشونم از ترس اینکه لک بشه کلا برای لنا کوچیک بشه
برای همین برای دکتر یا پارک لباسی میپوشونم که نیازی نباشه بهش تذکر بدم

من روی همه مبلا رو پوشوندم چون مبلام سفیده
هروقتم کثیف شد اونا رو میشورم

مبلام چون رنگ روشن روشنه کاور داره خیالم راحت فرشم هم ی پاک کننده گرفتم کثیف بشه سریع پاک‌میکنم نهایتش هر شش ماه قالیشویی میدم

من فقط زمانی عصبانی میشم ک پسرم کار خطرناک بشه
خیلی خیلی عذر میخوام اگه وسط خونه رو فرش خرابکاری بکنه چیزی نمیگم
اینو نکن اونو نکن
اینو نپوش اونو بپوش
رو همه‌چیز کاور باشه
پس کی باید زندگی کرد

آره دیگه آدم باید خود مراقب باشه اگر حساسه رنگ روشن نخره یا نهایت پارچه ای چیزی بندازه موقع غذا خوردن
من از نوزادی آریا رو عادت دادم موقع غذا خوردن رو زیر انداز میشینه حتی خونه کسی هم میریم میگه زیر انداز بیار تا هرچقدر دلش میخواد کثیف کاری کنه

من برای لباس و هیچی حساس نیستم
ولی لباسشوییم رو میزنه روشن میکنه
وقتی آب رفت داخلش مجبور میشم بذارم کار کنه آبش تخلیه بشه و چندین بار همینطور بیخودی باید کار کنه
روش پارچه میندازم میاد میزنه کنار
موندم چیکار کنم

نه خدا رو شکر خونه منو که زده ترکونده اگه چیزی هم بخوام بگم شوهرم دعوام میکنه

منم هیچوقت نه فرش نه مبل رو نپوشوندم
اینا برا زندگیه و تذکر هم نمیدم که خراب شدن یا چی
البته یه بار تلویزیون مامانمو شکست همون شب رفتیم براش یکی گرفتیم البته نصف ما دادیم
و یکبارم ابمیوه گیر

والا ماهم زد تلوزیون ترکوند بد یه سال ب زور تونستیم یکی دیگ بگیریم محبوریم تذکر بدیم ک دیگ نره نزدیک تلوزیون و اونم همکاری میکنه و نمیره ک ما مجبور بشیم هردفه هی تذکر بدیم