۱۱ پاسخ

من تك فرزندي دوس دارم، اگه هم دومي باشه با فاصله اي كه بچه اول كاملا متوجه همه چي بشه و مدرسه بره

به نظرم با وضعیت مالی الان و گرونی، تک فرزندی به نفع همه است،

تک فرزندی اصلن خوب نیست من تو اطرافم خیلی ها رو دیدم طرف ۱ دونه بچه داشت اونم یه حادثه ای پیش اومد وفرزندش از دست داد بعد پدر ومادر نابود شدن تو سن ۵۰ سالگی نه میشه بچه اورد نه کاری دیگه از دست کسی برمیادالبته خدا برای هیشکی همچین سرنوشتی نخواد ولی روزگار همیشه به مراد ما نمیچرخه من خودم ۳ تا بچه دارم یعنی اگه دیابت نداشتم چهارمی هم می اوردم فاصله ۳ سال بین بچه ها خیلی عالی

اگ کشش و توان نگهداریش رو داری و اعصابت می‌کشه و مشکل مالی نداری ۴تا بچه خوبه .فاصله ۳یا۴سال خوبه

بستگی ب شرایط داره،اگه شرایط خوب باشه(فقط مالی منظورم نیس) چرا که نه،فاصله هم بنظر من وقتی بچه ی دوم دنیا بیاد بچه ی اول چهار یا پنج ساله باشه خوبه

بنظرم دوسال خوبه فاصله سنی باهم بزرگ میشن تموم میشه دگ حوصله داری بعد چن سال تازه که میخای نفس راحت بکشی دوباره باردارشی

دو فرزندی، هم ب خاطر این ک تربیت بهتر میشه،با اختلاف 3 سال، چون هم بازی هم هستند،هم این ک دوتاشون باهم بزرگ میشند و آدم راحت میشه

یعنی من بمیرمم دومیو نمیارم ب هیچ عنوان
همون تک فرزندی بهتره
هم ت رفاه بزرگ میشه هم اینک دغدغه نداری وای خرجشو از کجا بیارم

کاملا با تک فرزندی مخالفممممممم به هزار و یک دلیل
بهترین اختلاف سنی از نظر روانشناسی ۳ تا ۴ سال هست

من خودم تک فرزندی دوست ندارم تو فامیل داشتیم تک فرزندایی ک الان ازدواجم کردن اما اصلا از تک فرزند بودنشون راضی نیستن.. خودم دوست دارن دختر داشته باشن

اختلاف سنی هم بستگی ب خودت و شرایط بچه و زندگیت داره
من دوسال رو برا خودم میگم خوبه

دوفرزندی با اختلاف ۴تا ۶سال

سوال های مرتبط