بچه ها که کوچیکتر بودن، چقدر دلمون میخواست شبا راحت بخوابن، چقدر سر از شیر گرفتن اذیت شدیم، چقدر وقت ذاشتیم از شیشه و پستونک جداشون کنیم، واکسن‌هاشونو بگو، هرشب ویتامین د و آهن توی حلقشون میریختیم، چقدر باید زور میزدیم روز نخوابن که شب بهتر بخوابن!
اون دوران تموم شد، دوران شبی صدبار بیدارشدنها تموم شد، دوران شیشه شیر درست کردن، همه دورانی که مریض میشدن و فکر میکردیم خوب نمیشن.
حالا این دوران هم میگذره، تموم میشه، بزرگ میشن و ما بزرگ میکنند و آخرش به خودمون میایم میفهمیم زندگی همینه!

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط