۶ پاسخ

واقعیت اینه که به نصف کارهامم نمیرسم
پسرم و گیتارم تو روروئک یا مینشونم زمین تو آشپزخونه دورشم اسباب بازی میریزم تا یکم سرگرم بشه غذا بتونم بزارم
بیشتر کارهام و وقتی انجام میدم که همسرم خونه س چون تنهایی حتی دسشویی رفتن هم سخته

فعلا میخوابونم و ب کارام میرسم

به هیچی نمیرسم نه خودم نه خودش و نه به خونه. الان هم که خونه مامانمم یکم کمکم کنن.

میذارمش تو روروئک به کارام میرسم

خیلی سخته هر چی بزرگتر میشه وابستگیش بیشتر میشه و سختر میشه من دیگه دیروز از خستگی زار زار گریه کردم اصلا یقمو‌و ول نمیکنه همش چسبیده بهم

دخترم هر ۲ ساعت ک بیداره یکساعت میخوابه. بیداریاشم اسباب بازیاشو میریزم دورش خودش بازی میکنه اگرم نق زد من میرم پیشش میشینم باهاش بازی میکنم ...

سوال های مرتبط