سلام سلام به مامانای از خود گذشته
یادمه پسرم ۳ماهه بود دندون درد شدید داشتم مجبور شدم ۲ساعت بذارمش وبرم تو مطب زیر دست دکتر مدام نگران پسرم بودم که نکنه بیدار شده باشه و بی قرار شده باشه آخه شیر خودمو میخورد.خلاصه میگم از روز اول خودم نخوردم تو دهن بچم کردم هرچی مفید بود در طول روز تمام نیاز های بدنشو تامین میکردم اگه یه مدت وزن‌نگرفت یا قد نکشید خودمو به آب و آتیش زدم حواسم به خودم نبود که چی میخورم چرا انقدر استرس پسرمو دارم بچم که سالمه تا اینکه گذشت و گذشت به الان رسیدم و هرروز سرگیجه و افت فشار مشکل معده هنوز ۲۸سالمه چرا انقدر استرس کشیدم مگه قرار نبود همیشه یه مادر قوی باشم برا پسرم چه زود خسته و مریض شدم میخوام بگم توروخدا یکم خودخواه باشید.چند روز دارم به خودم اهمیت میدم خدا کنه که دوباره پرانرژی و قوی بشم

حالا اینا باز خوبشه اگه شوهرت پشتت باشه
ولی شوهر قدر دون نباشه ادم زودتر به خودش میاد

من که نتونستم خودخواه بشم والانم نمیتونم پسرم همیشه وهمه جا بخودم اولویت داره فقط بسته به سنش که بزرگتر میشه وقت آدم براخودش بیشترمیشه مثلا خودش بتونه بره دستشویی وحمام طبیعیه که مادر راحتترمیشه ولی تااونموقع میشه خودخواه بود وبچه رو حموم ودستشویی نبرد نه نمیشه درنتیجه عزیزم مادری کردن باخودخواهی اصلا جوردرنمیاد ازهمون اول که تصمیم میگیری مادربشی بدون اینکه خودت بخوای فدا میشی تا یکی دیگه رشدکنه قانون طبیعته

من بخاطر هیچکس جز همسرم از خودم نمی گذرم بچمم تقریبا پدر و مادرم بزرگ کردن منو شوهری دوتایی می رفتیم گردش الان که بزرگ شد مدتیه پیش خودمه

سلام عزیزم منم همینم همش ب بچه میرسم اصن انقدر ب خودم نرسیدم دیگه معدم کوچیک شده دو قاشق میخورم سیرم همش میگم ب خودم میرسم بکم تپل شم باز یادم میره😁

این چیه گذاشتی دور چشمت

اره بابا بخودمون باید برسیم دگ ن ک ازخودمون بگذریم