مامانایی که بچه هاتون بیش فعالی دارن دکتر بردین متوجه شدین؟؟؟چه علائمی داشت و دکتر چی گفت؟؟

کم‌توجهی
انجام دادن کارها با تاخیر
ناتمام گذاشتن کارها و رفتن به سراغ فعالیت دیگر
عدم تمرکز
بی‌نظمی شدید
انجام کارها به شکل نامرتب و بی‌دقت
عدم توجه و جزئیات و اشتباهات سهوی
حواس‌پرتی با کوچکترین صدا و رویداد بی‌اهمیت
فراموشکاری در مورد فعالیت روزمره
رویاپردازی بسیار قوی
توانایی سازگاری پایین با دیگران
نشنیدن صدای شما به‌ دلیل غرق شدن در افکار خود
مشکل در رعایت قوانین اجتماعی، گوش دادن به دیگران و درست صحبت کردن

درمان خانگی بیش فعالی در کودکان چگونه است؟
مدیریت علائم اصلی بیش فعالی با استفاده از دارو امکان پذیر است اما دارو درمانی تنها راه نیست و می‌توان از درمان خانگی بیش فعالی کودکان استفاده کرد. درمان خانگی شامل تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی است. درمان خانگی برای اثر بخشی بهتر نیازمند حمایت و مراقبت والدین و صبر و حوصله است.

چگونه امید را به زندگی کودکانی که دارای بیش‌فعالی هستند، بازگردانیم؟

مواردی که در بخش قبل برایتان ذکر شد، تنها بخش کوچکی از عواقب درمان‌نکردن بیش‌فعالی است. این موضوع می‌تواند کودک و والدین او را مورد آزار و اذیت قرار دهد. اما بالاخره باید به فکر راه و چاره‌ای بود. باید چنین راهی وجود داشته باشد که کودک مبتلا به بیش‌فعالی بتواند در آرامش کامل زندگی کند و مانند دیگران زندگی عادی را داشته باشد. به‌ هیچ‌ وجه به درمان‌های خانگی و اینکه زمان همه چیز را درست می‌کند فکر نکنید.
راه درمان این بیماری در قرص یا داروی خاصی نهفته نیست، بلکه کودک باید در تعداد جلسات مشخصی رفتارشناسی شده و سپس درمان شود. همچنین والدین نیز باید در طی درمان حامی او باشند تا کودک امید خود را از دست نداده و روند درمانش تسریع یابد.
برای افزایش امید زندگی این کودکان می‌توانید، اقدام به کار‌های زیر کنید.
در ابتدا رفتار‌های ناهنجار او را به‌خوبی شناسایی کنید.
می‌توانید آزمایش‌های تمرینی را برای او در نظر بگیرید.
کودک را اقدام به انجام ورزش‌های مناسب کنید.

تحرک بیش از حد

بی‌قراری مفرط و جنب‌وجوش بالا شایع‌ترین علائم adhd در کودکان نوپا، پیش‌دبستانی، سنین مدرسه، نوجوانان و بزرگسالان است. آن‌ها نمی‌توانند یک‌جا ثابت بنشینند و دائما باید حرکت کنند. سایر نشانه‌های مرتبط با تحرک بیش از حد عبارت‌اند از:
در حالت نشسته هم بی‌قرار هستند و به هم می‌پیچند.
به‌طور دائم از خواب برمی‌خیزند تا راه بوند.
در زمان‌های نامناسب باید راه بروند یا بدوند.
نمی‌توانند بازی‌های بی‌سروصدا یا سرگرمی آرام انجام دهند.
دائما در حال حرکت هستند.
بیش از حد معمول حرف می‌زنند.

برای درمان اختلال بیش‌فعالی چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

ممکن است کودک شما منجر به اختلال بیش‌فعالی بوده و این سؤال برای شما پیش بیاید که برای درمان آن چه زمانی باید به پزشک متخصص درمان بیش فعالی مراجعه کرد. در ابتدا نیاز است که با یک تیم متخصص اعم از روانپزشک، روان‌شناس، گفتار درمانگر ملاقات داشته باشید تا بتوانید درمان مناسب برای کودکتان را دریافت کنید و به کودک کمک کنید تا رفتار خود را در مدرسه و خانه بهبود بخشد.
درصورتی‌که تمرکز فرزندتان دچار مشکل شده و این نقص تمرکز در عملکرد‌های روزانه مشکلاتی را ایجاد کرده و یا اینکه تکانشی رفتار می‌کند و حرکت‌های اضافی زیادی دارد نیاز است که حتماً به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

اگر بیش‌فعالی درمان نشود می‌توانیم زندگی اجتماعی شادی را داشته باشیم؟

زمانی که تشخیص می‌دهیم که کودک ما درگیر بیش‌فعالی است، صرف‌نظر از سنی که در آن قرار گرفته است، باید به دنبال راهکاری برای درمان آن باشیم. زیرا که درمان این اختلال از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود. در غیر این صورت، این اختلال می‌تواند مشکلات جدی را برای فرد به همراه داشته باشد.
کودکانی که با این اختلال مواجه هستند، غالباً تمایل زیادی به تکانشگری دارند و دامنه کوتاه توجه آن‌ها باعث بروز مشکلات جدی می‌شود. همین عامل سبب بر این شده تا بیش‌فعالی به میزان زیادی، روی موفقیت آن‌ها در محیط مدرسه، کار، روابط یا سایر جنبه‌های زندگی تأثیرگذار باشد.
این کودکان ممکن است ندانند که چگونه باید اسباب‌بازی‌های خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و یا در نوبت خود بازی کنند. علاوه‌ بر آن، این عامل ممکن است در پیداکردن دوست و یا حفظ دوستی مشکلات زیادی را به همراه داشته باشد. همچنین بیش‌فعالی در کودکان باعث کاهش اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس شده و در نهایت سبب افسردگی خواهد شد. به همین دلیل کودک بیش فعال، نمی‌تواند زندگی اجتماعی شادی را تجربه کند و آسیب زیادی به آن وارد می‌شود

راهنمای مراجعه به پزشک
علائم بیش فعالی در سنین پایین و پیش از نوجوانی راحت‌تر قابل تشخیص است و در صورت عدم درمان adhd، اثرات آن در بزرگسالی بر کیفیت زندگی فرد تاثیر می‌گذارد. تعداد زیادی از کودکان مبتلا به ADHD در سنین بزرگسالی از ابتلا به این اختلال آگاه می‌شوند؛ بنابراین بسیار مهم است که والدین علائم بیش فعالی را بشناسند و در صورت مشاهده آن‌ها در کودک خود از متخصص سلامت روان کمک بگیرند. 

علائم بیش فعالی در نوزادان

در تشخیص این اختلال برای کودکان زیر پنج سال باید احتیاط زیادی کرد. در واقع متخصصان سلامت روان، تشخیص علائم بیش فعالی در نوزادان و کودکان خردسال زیر سه سال را کار غیر علمی می‌دانند؛ زیرا نوزادان ممکن است همه نشانه‌های adhd مانند کم‌توجهی، تحرک بیش از حد و تحریک‌پذیری بالا را از خود نشان دهند. روانشناسان و روانپزشکان معتقدند، بهترین سن تشخیص علائم ADHD در کودکان نوپا، پایان چهار سال و ابتدای پنج سالگی است. 
با این حال، اگر نوزاد شما دارای علائم غیر طبیعی مانند موارد زیر است، حتما به متخصص اطفال مراجعه کنید. پزشک در صورت مشاهده نشانه‌های اولیه بیش فعالی در نوزادان شما را به روانشناس یا روانپزشک ارجاع می‌دهد.
گریه مداوم، ناخوشایند و بدون علت
توجه‌طلبی افراطی
احساس پریشانی و ناراحتی هنگام لمس شدن
بی‌قراری و بی‌تابی شدید
بروز رفتارهای عصبی مانند ضربه زدن با پا به اطراف و جیغ کشیدن مداوم

اختلال بیش فعالی/نقص توجه (ADHD) در نوجوانان چه علائمی دارد؟
علائم بیش فعالی در نوجوانان باعث می‌شود تا آن‌ها نتوانند برخی از کارهای روزانه را که برای گروه همسالان‌شان بسیار ساده است، به راحتی انجام دهند. رایج‌ترین کارهای روزانه‌ای که نوجوانان مبتلا به بیش فعالی در انجام آن‌ها ناتوان هستند و به عنوان علائم ADHD در نوجوانی مورد بررسی قرار می‌گیرند، عبارت‌اند از:
تمرکز در درس و تکالیف
سازش با همسالان
کمک به اعضای خانواده در کارها
حفظ بهداشت شخصی
مدیریت زمان
انجام کارهای حساس به درستی مانند رانندگی ایمن

پزشک، زمانی نشانه‌های بیش فعالی در کودکان را تایید می‌کند که آن‌ها ۶ مورد از علائم ADHD را به مدت ۶ ماه در همه مکان‌هایی که حضور دارند، مانند مهدکودک، مدرسه، خانه و… از خود بروز دهند. 
مهم‌ترین علائم کودک بیش فعال که از سن ۶ سالگی به دلیل حضور در اجتماع (مهدکودک و مدرسه) راحت‌تر قابل تشخیص است، شامل موارد زیر می‌شود:
کم‌توجهی و بی‌قراری
جنب‌وجوش بالای کودک
عدم توانایی تنظیم و مدیریت وقت
خیال‌پردازی و نادیده گرفتن اطراف
عدم توانایی در برنامه‌ریزی و انجام وظایف
فراموشکاری مداوم
عدم کنترل خشم
ناتوان بودن در تشخیص خطاها
عدم تمرکز کافی در درس
بی‌حوصله بودن برای انجام فعالیت‌های آرام
عدم توانایی در بی‌حرکت ماندن و گوش دادن به دیگران
رها کردن کارها به صورت نیمه تمام
عدم توانایی در انجام کارها به ترتیب و حفظ توالی آن‌ها
مشکل در منتظر ماندن برای نوبت خود
عدم کنترل احساسات و هیجانات
پرهیز از انجام کارها و فعالیت‌های ذهنی طولانی
قطع کردن مداوم صحبت، بازی، فعالیت و کار دیگران

تحریک‌پذیری
افراد مبتلا به اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی با نشانه تحریک‌پذیری ممکن است به اشیاء یا افراد ضربه بزنند. در اغلب موارد، کودکان دارای علائم بیش فعالی بدون در نظر گرفتن عواقب، کارهای خطرناک انجام می‌دهند. شایع‌ترین نشانه‌های مرتبط با تحریک‌پذیری بالا در افراد مبتلا به ADHD عبارت‌اند از:
بی‌قراری و بی‌تابی
عدم تحمل برای انتظار کشیدن
جواب دادن و حرف زدن قبل از سوال پرسیدن از او
قطع کردن حرف دیگران به‌ طور مکرر
شروع به حرف زدن در زمان نامناسب
عدم تحمل برای ایستادن در صف
ایفاگر نقش بازدارنده در شرایط اجتماعی (با هنجار و مرسومات اجتماعی موافق نیست)

وای که چقدر بدم میاد کلی چرت و پرت و با آب و تاب کپی پیست میکنن
محققان این زرو زدن محققان اون زرو زدن عزیزان اینا همش دکون که بازکردن تا شماها و سرکیسه کنن

خب دوستمون زحمت کشیدن از گوگل براتون سرچ‌کردن
من پسرم بیش فعالی داره اگر کمکی هست بفرما