حس میکنم خیلی ادم بدی هستم احساس بدی راحع به خودم دارم
اصلا ازوقتی که بچه اومده یکی دیگه شدم همش عصبی میشم زود
بچم خوب شیر نمیخوره خوب غذا نمیخوره خوب وزن نمیگیره شیر بالا میاره حرکاتو دیرانجام میده بعد کلی استرس هنوز بخیر اگو و جیغو داد چیز دیگه ای نمیگه انقدر حرص میخورم و عصبی میشم که خودم گاهی ازخودم خسته میشم احساس میکنم اصلا مادرخوبو صبوری نیستم
دلم برای ادمی که قبلا بودم تنگ شده 😭

عزیزم
خیلیامون همینجوریم
انقد خودتو سرزنش نکن
اولا که هر بچه ای یه مدله
قرار نیست همه ی بچه ها تو یه سن مشخص یه کاری رو انجام بدن
کاری ک بچه یکی دیگه ۶ماهگی انجام میده شاید بچه من یا شما ۸ ماهگی یادش بگیره

خاصیت مادر بودن همینه همش عذاب وجدان داره و دائما نگرانه

همه ی ماها همینیم عزیزم
بعد تحمل سختیای بارداری الان کلی کار ریخته روسرمون
شبا دخترم ۵یا۶صب میخوابه خیلی داره سخت میگذره
صبحم باید برم سرکار
داغونم
درعین حال داشتم فکر میکردم چقدر مادر کم صبر وبی حوصله ای هستم که چشمم به پیام شما افتاد
واقعا گاهی میتونه برای همه اتفاق بیفته
باید باخودمون صحبت کنیم
به خودمون قوت قلب بدیم
مااز پسش برمیایم

دلتو ب این خوش کن ک میگذره

همه ی ما انقد خسته میشیم که گاهی خودمونو میزنیم؛گریه میکنیم شاید حتی سر بچه هم خدایی نکرده داد بزنیم
اینا همه طبیعیه
آدمیم؛ربات ک نیستیم
خسته میشیم
من وقتی عصبی میشم از دستش میدمش دست کسی نگهش داره یه ساعت
مادرشوهری؛خواهرشوهری کسی .خخخخ
چون مامان خودمم شهر دیگه ایه

عزیزم نگران نباش پسرمن ۱۰ماهش داره تموم میش ولی هنو سینه خیزم نمیره حتی🫠

وقتی خیالت راحته ک بچت خداروشکر سالمه دیگه نگران چیزی نباش
بچه دوستم یه ماه از پسر من بزرگتره
میشینه ؛چهار دست و پا میره؛حتی گاهی پا میشه سر پا کم کم
پسر من تاااازه یاد گرفته دو قدم سینه خیز بره
ولی من مقایسش نمیکنم

عزیزم همه بچه ها مثل هم نیستن هر بچه ای یجوره نگران نباش اصلا تا یک سالگی خیلی سختی جلو راه هست اصلا به حرف بقیه اهمیت نده

من چی ک با پسر بزرگم شدم دشمن خونی فقط دعوا جنگ بزن بزن🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️

بی خیال باش دختر همع اینا میگذره هر بچه ای یه مدله دیگه بخدا من شبا چنان عصبی میشم غر میزنم با شوهرم بحثم میشه اینا بزرگ میشن ما فقط داغون میشیم

منم دقیقا همینم تنها نیستی

منم همینطور