۹ پاسخ

عزیزم گاهی بعضی حرفا رو اگه کار تو درسته کافیه گوش کنی یه لبخند بزنی یا یه جمله مثل این بگی نه اینطوریام نیست بچه آن دیگه دنیای قشنگ خودشونو دارن با خنده و اقتدار و به کارت یا بازی قربون صدقه بچه مشغول شی و حرصم نخور تمام بالاخره میگذره بزرگ میشه الان اقتضای محیط یا سنشه تو یه مامان قوی و حامی باش برای بچه ات

روند رشدشون اینه عزیزم از ۶ماه تا ۱۸ ماه اضطراب جدایی میگیرن حالا یه بچه زودتر از این روند میاد بیرون یکی دیرتر .ولی برای اینکه کمتر گریه کنه از همون اول با ارامش کنار خودت باشه تا کم کم با محیط و اطرافیان اشنا بشه و کمتر غریبگی کنه یهویی بجه رو بغل کس دیگه نده تا شوکه نشه بچه

عزیزم دختر منم هنوز همینطوره با غریبه ها یا با کساییکه چند ماه یه بار میبنشون…هیچ اشکالی نداره اینا سن اضطراب جداییشونه و به ما پناه میارن تازه نهال من داره دندوناشم در میاد این حس دو چندان میشه.. باید با آغوش باز پذیراش باشی و به حرف بقیه اهمیت ندی

نگران نباش اوضاع م منم همینه 😉😉

بیخیال بابا بچته باید بهت بچسبه
اگه بهت نمیچسبیدم میگفتن بودو نبودت برا بچه فرق نداره.
بدو ورود به مهمونی بچتو به هیچکس نده بغل خودت بنشون کوچولو کوچولو اطرافیانو معرفی کن با لبخند کم کم درست میشه نگران نباش

خب طبیعیه دیگه
بچه ای که سالم باشه از نظر عقلی با کسایی که نمی‌بینه یا دیر میبینه غریبی نمیکنه
رفتار اونا غیر طبیعیه! مگه تا حالا بچه ندیدن؟!!!

بعضی از بچه ها اینطورین
بیشتر برو پیششون تا ببینشون بازی کنه

نه بار دومه

مگه از نوزادی نمیدیدنش؟

سوال های مرتبط