دو شبه که تو بیمارستانم.چه حس بدیه.انگار زندانه .فقط دلم به این خوشه که میرم پیش پسرم و خودم بهش شیر میدم.دردای خودم دیگه یادم رفته.هیچ استراحت نداشتم.نه غذای خوب خوردم.مثلا تازه زایمان کردم.

سلام عزيزم ، الان كه دارم برات مينويسم پسرم كنارم تو دلم خوابيده . منم مثل شما ، پسرم رو ٨ روز تو nicu نگه داشتن ، اول گفتن ناله ميكنه ، بعد گفتن اكسيژن بايد بگيره بعدم گفتن بالا اورده و معده ش تحمل شير نداره ،، اجازه نميدادن شير بخوره و فقط سرم بود ، انژيوكت رو از دستش درمياوردن و تو پاش ميكردن، تست كاشت خونش مثبت بود، بعد از چند روز زرد شد ،، دكترش ميگفت معلوم نيست از چيه و سونوگرافي و فوتو گرافي بايد بشه ، انجام داديم ، نوزاد چند روزه رو لوله دادن داخل معده ش گفتن ترشحات صفراوي داره بايد خارج شه ، يه بار رفتم ديدم لوله رو از دهن دراوردن از بيني فرستادن ،، منم با يه شكم پاره و خالي و خونريزي اواره خونه و بيمارستان بودم ، هيچي نميتونستم بخورم و فقط ميرفتم مينسستم پشت در nicu... به اين اميد كه صدام كنن شيرش بدم ،،، همسرم گريه ميكرد ، خورد و داغون بوديم . خييييلي روزاي بدي بود خيلي .
اما گذشت
رفرش كردم گهواره رو ، پيام شما رو ديدم
گفتم برات بنويسم كهرخودتو نبازي و قوي باشي
چون خيلي زود گل قشنگتو تو بغل ميگيري و مياي خونه .

خیلی سخته ...عزیزم انشالله زودتر ببری خونه

واقعا این حستو درک میکنم منم این روزا رو گذروندم 4رگز تو بیمارستان موندم کنار دخترم از گشنگی هرچی بیمارستان میداد میخوردم زخمم نمیتونستم درست تمیز کنم خشک کنم و......