سلام پسرم وابسته ی گوشی شده چیکارش کنم قایمش میکنم گواش میزنم باز میاد سراغشو میگیره آنقدر گریه می‌کنه ک دیوونم می‌کنه
یه چیز دیگه هم اینکه خیلی وابسته به عمه و مامان بزرگش شده چون باهم زندگی میکنیم اونا خیلی تاثیر دارن تو تربیتش خیلی نازه میکشن دخالت میکنن تو تربیتش نمی‌دونم چیکار کنم

من خیلی اوقات اصلا به گریه هاشون اهمیت نمیدم و قاطعانه بهشون میگم ک نمیشه فلان کارو انجام بدن. حتی شده تنبیه کلامی میکنم.بهم میگن خیلی بی رحمی. اما من به عنوان یه مادر میدونم که اون کار یا وسیله میتونه اثر مخرب داشته باشه و من از سر احساس یا دلسوزی تصمیم نمیگیرم.اما خیلی محترمانه به اطرافیان میگم ک هیچکی مث مادر صلاح بچشو نمیخاد و منم میفهمم ک دارم چیکار میکنم

اینا همش ب خاطر اینه ک بچه هر چی خواسته با گریه به دست اورده.یه مدت نده.بزار گریه کنه داد و بیداد کنه.قاطع باش نده.بچه باید بفهمه قرار نیست همه چی باب میل اون پیش بره.بزارگریه کنه. نهایتش دو ساعت گریه میکنه ساکت میشه.اما به جاش این تو ذهنش ملکه میشه ک با گریه نمیتونه چیزی رو به دست بیاره

مال منم خیلی وابسته بود ممدقلی دید ترسید میکه ممد ممد دس نمیزنه قائم گنه بگو خرابشده گوشیتو بذار بی‌صدا نشون نده یادش برع خیلی بدع

باید خودت گوشی رو اصلا توی پست نگیری و سعی کنی سرگرمش کنی تا یادش بره