۶ پاسخ

ن دورت بگردم هرچی بزرگتر میشن سختیاشون بزرگتر میشه. ولی خدا کمک میکنه. درخواست دوستی دادم

عزیزم بچه داری همیشه و همیشه سخته فقط نوع و مدلش عوضش میشه از بیخوابی و گریه و جیع و داد بی دلیل کمی خلاص میشیم و مشکلات دیگه ای شروع میشه

نه بابا من پسرم ۶ سالشه روانی شدم

عزیز دلم ..قلب من ...مادر بودن همینه مثلاً من رستا رو از شیر گرفتم الان یک جور چالش دارم خیلی سخته ولی با خودم میگم میگذره و تازه خیلیا هم الان آرزو دارن جای من باشن ....مثلاً دختر م16سالشه اون دیگه استرس بیشتری داره برام انتخاب دوست ...ازادیش ک مثلاً با دوستاش بره کافه ولی خوب اینکه دوستاش چ جورین رو نمیتونم پیش بینی کنم و ی چیزای مثل خوره نیفته تو ذهنم ..آخه من ب دخترم اعتماد دارم اما ب دوستاش ک نه.و هزار تا چالش دیگه اگه بخوام ب اینا زیاد فکر کنم کلافه و خسته میشم ....این وسط شوهرمم هست ک توجه زیادی میخواد بهم وابسته هست و مدیریت 5تا بچه رو دارم
می‌خوام بگم فقط بگو خدایا شکرت سخته اما میگذره ...و دلت تنگ میشه با خودت میگی چ زود گذشت
خودم خیییلی قوی هستم در کنار همه چیز زیبایی و تمیزی برام الویته
پس فکر کن ببین چالش های من خیلی بیشتر ...گاهی منم خسته میشم اما ب خودم میگم تو قوی هستی تو میتونی

ب عنوان یک مادر ک چند تا بچه داره و بچه بزرگ هم داره میگم مادر بودن تا زمانی ک زنده ای پر از چالش هست فقط باید مدیریت داشته باشه از لحظه ب لحظه لذت ببری اینجور بگم توقع رو متناسب با شرایط زندگیت داشته باش و اینکه زندگی رو زندگی کن و اینکه همیشه بگو خدایا شکرت برا همه چیز
بچه کوچیک ی جور سختی شیرینی داره ....بچه بزرگ هم چالش های دیگه ای داره من و همسرم ک یاد گرفتبم فقط مادر و پدر نباشیم دوست و رفیق صمیمی بچه هامون باشیم تو هر شرایط

هرچقدر بزرگتر بشن سختی بیشتر میشه خواهر. ولی از نظر وابستگی میگن بعد سه سالگی یجوری مستقل میشن

سوال های مرتبط