سرم درد میکنه احساس میکنم عین خر تو گل گیر کردم نه راه پیش دارم نه راه پس
نه میتونم از ده سال شاغل بودنم بگذرم نه از حقوقم نه شیفتامو میتونم تنظیم کنم نه میتونم شوهرمو راضی کنم بریم شهرمون
حقیقتا سرم درد میکنه از فکر و خیال
الان شیفت شبم فردا شوهرم ساعت ۵ونیم میره سرکار من ۸ میرسم اون فاصله رو مجبوریم بگیم خواهرشوهرم بیاد
حالا الان شهر خودمون بودیم راحت بچه هارو گذاشته بودیم خونه مامانم صبحم خودم تموم میشدم میرفتم پیششون به همین راحتی

پول که داری یه پرستار بگیر... حداقل این چندسال که بچه هات بزرگ شن

یه سوال بی ربط عزیزم خونتون دوربین داره به خاطر پرستار میگم ؟

محیط کارت مهد نداره؟

هیچی مهم تر از امنیت بچه هات نیست

شغلت چیه مگ

واقعا سخته با این شرایط انشاالله درست بشه

شغلت چیه عزیزم؟چرا نمیرین شهر خودتون