یه چیزی رو تو زندگی خیلی خوب فهمیدم اینکه هر چی به یک نفر عشق بورزی دوسش داشته باشی هواشو داشته باشی بیشتر ازت دور میشه وفاصله میگیره
هرچی محبت بیشتر کنی بیشتر فاصله میگیرن....





امروز پسرم با باباش رفت بیرون دوسه ساعتی از وقتی اومده انگار نه انگار که من هستم همش میگه برو شوهرم که از بچم بدتر فهمیدم هرچی نصیحتم میکردن که انقدر به بچت نچسب بزار یکم هم براخودش باشه که نه خودت اذیت بشی نه بچه راست میگفتن من وقتی نیست میشینم گریه میکنم اون با باباش کیف میکنه
باباش همش میگه توفقط پسر منی مامان بده اینم دقیقا همینارو میگه میترسم دوسم نداشته باشه🥺😭

دلسوزی کون سوزی میاره،
منم اینو خوب فهمیدم

چه گاویه

ناراحت نباش بزرگ که شد تشخیص میده که خوبه کی بد فقط گاهی مشاوره ببر تو بهداشت شهرتون رایگان هم میتونی ببری

کار همسرت اشتباهه
شماهم و همسرت اگه از هم دور بشید شما سعی میکنی اون کمبود محبت همسرت رو با پسرت جبران کنی ک اصلا خوب نیست سعی کنید مشکلات خودتون رو حل کنید بچتون الان در حال شکل گیری شخصیت این وابستگی بهش خودت رو اذیت میکنه نه اونو اونم کم کم نگاه ب شما میکنه وقتی شما بهم محبت نکنید از کجا محبت کردن رو بلد بشه

ببین وقتی شوهرت این حرف زد اصلن پیشش نشون نده برات مهمه عزیزم بعد از دست بچه ناراحت نباش اون چیزی متوجه نمیشه که توی این سن دختر منم وقتی باباش هست منو یادش می‌ره خب چون همش داره منو تو خونه میبینه

خودت بهش محبت کن وقتایی که باباش نیست یکسره بازی کن برقص باهاش بخندونش کتاب بخون خیلی سرگرمش کن بزار بودن با تو رو دوست داشته باشه

بزار برو چرا تو این زندگز موندی

خب دوس نداشتنش بخاطر باباشه چون دخترم بابابا جایی برن اخرش میگه بریم پیش مامانم دلمون براش تنگ شده

باباش چرا آخه اینطوری میگه به بچه