مامانا هرجا میرم با پسری گرفتارم مهمونی میرم همش گریه می‌کنه مهمون میاد گریه می‌کنه و از بغلم تکون نمیخوره می‌شینم کنارش ی کوچولو بازی می‌کنه دوباره میاد بغلم و گریه می‌کنه اصلا نه میتونم جایی برم نه کسی بیاد باید چیکار کنم عادت کنه با مشاوره صحبت کنم چیکار کنم هم خودشو داره اذیت میکنه هم مارو

برا دندونشه

ترسیده بچت از یع چیزی

به زور ازش نخواه که بره بغل بقیه و بوس بده و اجتماعی باشه.خجالتی بودن یا اجتماعی بودن بچه هم دست خود ما والدینه و با رفتار درست میتونیم یه بچه ی با اعتماد به نفس و اجتماعی بار بیاریم.اگرم کسی توی گفت بچت خجالیته یا هرچی بگو اتفاقا بچم خیلی خوبه فقط یکم زمان میبره آدما رو بشناسه و اعتماد کنه بهشون

توی این دوران همه ی مامان همین مشکلو دارن نمی تونن به کارای خونه برسن نمیتونن غذا درست کنن نمیتونن حتی دسشویی برن چون بچه بهشون میسچبه و اگه یه لحظه ازش دور بشن گریه میکنه.

بازی هایی مثل دالی کردن که زیاد طولانی قائم نشین خیلی کمک میکنه تا متوجه بشه مامان وقتی جلوی چشمم نیست به این معنی نیست که برای همیشه تنهام گذاشته

عزیزم ۹ تا ۱۸ ماهگی دوران اضطراب جدایی و چسبندگی بچه هاست و این دوران فکر میکنن هر لحظه که مامانشونو نبینن ممکنه برای همیشه بره و نمیدونه مامان برمیگرده.هر موقع که ازت بغل میخواد بغلش کن اگه تو جمعی که غریبه هست غریبیش میکنه کاملا طبیعیه و اقتضای سنشه امیرعلی هم همینطوریه شما فقط حواست باشه به نیاز بغل و اینکه کنارش باشی توی این ۹ ماه توجه کن اگه به زور بخوای جداش کنی این پروسه طولانی تر میشه و چسبندگیش طولانی تر میشه

رستا هم تو این سن همینجوری بود اما الان بهتر شده مهمونی که میریم بازی می‌کنه حتی انقدر شلوغ بازی در میاره من کلافه می‌شم هی باید دنبالش باشم چیزی رو نندازه و نشکنه

پسر منم اینجوریه. چون همش تو خونه تنهاییم ادم جدید میبینه گریه میکنه ولی اولش اینجوریه تحویلش نگیرن درست میشه🤦‍♀️