سلام مادرای عزیز
من همیشه دوست داشتم فرزندی داشتم مستقل بارش بیارم.مثلا لباساشو خودش بپوشه یا کفشاش. یا حتی مسواک زدنش و تقریبا همه کاراش.هیچ وقت دوس ندارم لوس بار بیاد.هرچند شوهرم خیلی نازشو میکشه
ولی واقعا خیلی خوبه بچه خودش مستقل باشه...اونای ک تجربه دارن بنظرتون چ کارای بکنم.یا واکنشم چطور باشه؟در کد چیزی در این مورد میدونین راهنماییم کنین. دیگ بالاخره بچه ها تو همین سن خیلی چیزارو میفهمن🤍🤎💙💙💚💚💜❤🧡💛

من ازوقتی کوچکتربود توهمه کارام میداشتم باشه ازبیرون میومدیم میگفتم خب اول کفشامون بیرون بیاریم بعدجوراب دستامونم بشوریم ببین خودم انجام میدادم که اونم ببینه حالابه راحتی میدونه بعدغذاخوردن باید مسواک بزنه دستاشوبشوره کفششو کجابیرون بیاره بذاره لباساشو تاحدودی میپوشه بهش کمک میکنم کلا بچه تقریبا مستقلی هس اب هرچیزی بخوادخودش برمیداره بازم سرجاش میذاره ببین همه اینا اگرازکوچکی باهاش کاربشه خودبخود بعدا جامیوفته مثلا صب ازخواب بیدارمیشد همیشه میگفتم سلام صبح بخیر شباشب بخیر الان همه رومیگه گفتم مامان جایی واردمیشیم سلام کردن یادمون نره الان محاله یادش بره وکلی چیزدیگه ببخشید زیادحرف زدم خواستم واضح گفته باشم

من توی غذا خوردن کاملا مستقلش کردم جوری که دیگه از قاشق از دست من نمیگیره بخوره حتما باید خودش غذاشو بخوره.از اول که غذا خورد روی صندلی غذا براش چند تکه غذاشو میزاشتم خودش با دست میخورد منم کنارش غذا میدادم به مرور دیگه خودش تنهایی خورد

گوشیمو چندبار انداخته یا کنترل ماهواره رو انقدر انداخته که خرابش کرده بهش میگم اگه گوشی مامان بندازی دعوات میکنم ها میفهمه گوشی رو بهم میده که از دستش در نره بندازه😂😂😂

خدایی من خودم بچه مستقلی بودم هیچوقت حتی واسه رفتن ب مدرسه و صبحونه خوردنم حتی مامانمو بیدار نکردم

منم زیاد خوشم نمیاد بچه لوس باشه واسه همون به رفتار شوهرمم رو بچه حساسیت نشون میدم که اونم زیاد بهش رو نده حالا الان که زوده ولی در اینده نمیزارم

منم مثل شمام چون خودم مستقل بودم از اول و الان خیلی راحتم کاری جایی داشته باشم و تنها برم

*درکل