چرا حوصله بازی با کودکم را ندارم؟

آذر ۱۳۹۹ | زمان مطالعه : ۹ دقیقه
چرا حوصله بازی با کودکم را ندارم؟

آیا شما مادر یا پدری هستید که از بازی کردن لذت نمی‌برید؟ یا حداقل روش تخیلی بازی و بازی نقش را دوست ندارید؟ لازم است بدانید بسیاری از والدین احساس مشابهی دارند و با احساس گناه نسبت به این مسئله زندگی می‌کنند. بنابراین اگر دائما از خودتان می‌پرسید آیا من مادر بدی هستم باید بدانید نیازی به احساس شرمندگی نیست. این امر طبیعی است. ما وقتی بچه بوده‌ایم از این بازی‌ها لذت می‌بردیم و حالا بزرگ‌شده‌ایم و نوبت فرزندانمان است که بازی کنند. بسیاری از والدین می‌پرسند چرا حوصله بازی با کودکم را ندارم. در این مقاله به پاسخ این سوال می‌پردازیم.

در این مقاله می‌خوانید:

دلایل لذت نبردن از بازی با کودک

همان‌طور که مطرح شد سوال بسیاری از والدین این است که چرا حوصله بازی با کودکم را ندارم. در ادامه به دلایل لذت نبردن از بازی با کودک پرداخته‌ایم.

نوع بازی برای شما جذاب نیست

بازی یک کلمه بسیار کلی است. شاید تعریف شما از آن محدود باشد. در واقع، ممکن است انواع مختلفی از بازی وجود داشته باشد که شما دوست داشته باشید، یا حداقل بیش از بازی‌های دیگر دوست داشته باشید. در این میان، ممکن است فرزندتان بازی‌ای را انتخاب کند که مورد علاقه شما نیست و در نتیجه این مسئله باعث می‌شود نتوانید از بازی کردن لذت ببرید. برای مثال می‌توانید اقدام به طراحی چند بازی کودکانه با بادکنک کنید. همچنین اگر فرزندتان نوپاست لازم است بدانید بازی های مناسب کودک دو ساله کدامند؟

دچار افسردگی هستید

والدین افسرده به دلیل خلق پایینی که دارند نمی‌توانند از فعالیت‌هایی که قبلا از آن‌ها لذت می‌برده‌اند لذت ببرند. یکی از دلایل بازی نکردن برخی والدین این است که از مشکلات روانشناختی از جمله افسردگی رنج می‌برند و این مسئله باعث می‌شود نتوانند از وقت گذراندن با فرزندان خود لذت ببرند. این امر باعث می‌شود بازی کامپیوتری برای کودکان جذاب‌تر شود. افسردگی بچه‌داری علاوه بر موضوع بازی کردن با کودک می‌تواند ابعاد دیگری از والد بودن را نیز تحت تاثیر قرار دهد. از این مادران این جمله را زیاد می‌شنویم که اصلا حوصله بچه‌هامو ندارم.

دچار افسردگی هستید

محدودیت زمانی برای بازی مشخص نکرده‌اید

گاهی اوقات والدین به خاطر التماس‌ها و اعتراض‌های فرزندشان می‌خواهند ساعاتی طولانی با کودک بازی کنند اما این مسئله در نهایت باعث می‌شود که این والدین از بازی کردن لذت نبرند چون ساعت‌های متمادی بازی کردن می‌تواند خسته‌کننده باشد. این مسئله می‌تواند حتی باعث شود که در نوبت بازی بعدی والدین به این فکر کنند که قرار است مدت زیادی به بازی با فرزندشان مشغول شوند و از همان دقیقه‌های اول، بی‌حوصلگی به سراغشان بیاید. برخی والدین تا می‌بینند فرزندشان بی‌حوصله است به دنبال ترفند برای حوصله سر رفتن او هستند. در حالی که گاهی اوقات لازم است اجازه دهند او خودش برای این مسئله راه حلی پیدا کند.

عجولانه تصمیم می‌گیرید

شاید شما خیلی سریع تصمیم گرفته‌اید که دوست ندارید یک روش خاص یا یک بازی خاص را انجام دهید. در نتیجه از همان اول بازی کردن با فرزندتان، خسته و بی‌حوصله‌اید اما اگر ذهن بازی داشته باشید و در مورد انواع بازی‌ها کنجکاو باشید بتوانید از این دقایق لذت ببرید.

در کودکی بازی کردن با والدینتان را تجربه نکرده‌اید

یکی از دلایلی که برخی والدین حوله بازی کردن با فرزندشان را ندارند این است که در کودکی بازی کردن با والدینشان را تجربه نکرده‌اند و به اصطلاح کودکی نکرده‌اند. در نتیجه این مسئله، ممکن است آن‌ها در حال حاضر نتوانند این تجربه را برای فرزندشان فراهم کنند. این مسئله می‌تواند بر روی اعصاب بچه‌داری شما تاثیر بگذارد.

برخی فعالیت‌ها را به عنوان بازی در نظر نمی‌گیرید

بازی با کودک به این دلیل انجام می‌شود که با او ارتباط عمیق ایجاد کنید. این امر در مورد پختن غذا با یکدیگر یا شستن ماشین با هم نیز صادق است. بنابراین، اگر این فعالیت‌ها را با فرزندتان انجام می‌دهید در واقع یک نوع بازی با او انجام می‌دهید و اینکه می‌گوید چرا حوصله بازی با کودکم را ندارم ممکن است به این مسئله برگردد که شما همه فعالیت‌هایی را که با فرزندتان انجام می‌دهید در نظر نمی‌گیرید.

برخی فعالیت‌ها را به عنوان بازی در نظر نمی‌گیرید

نمی‌دانید چگونه با فرزندتان بازی کنید

چطور با کودکان بازی کنیم؟ یکی دیگر از دلایل عدم لذت بردن والدین از بازی با فرزندشان این است که آن‌ها نمی‌دانند چگونه با فرزندشان بازی کنند و در نتیجه اعتماد به نفس آن‌ها در طول بازی کاهش می‌یابد. این مسئله وضعیت را بدتر می‌کند و باعث می‌شود والدین زودتر از بازی خسته شوند.

در این مقاله به این موضوع پرداخته شد که چرا حوصله بازی با کودکم را ندارم. لازم است دلایل این مسئله را پیدا کنید. در کنار آن، سعی کنید فعالیت‌هایی را با فرزندتان انجام بدهید که هر دوی شما از آن لذت می‌برید. فقط به این دلیل که دوست ندارید بازی نقش با فرزندتان انجام دهید، به این معنی نیست که از وقت‌گذرانی با فرزندان خود دوری کنید.

این بدان معنی است که شما باید برای وقت گذراندن با فرزندانتان بیشتر تلاش کنید. غالبا وقتی بچه‌ها بازی می‌کنند، از شما دعوت می‌کنند که به آن‌ها بپیوندید و اگر در بازی آن‌ها شرکت نکنید، به شما یادآوری می‌کنند که برای انجام کار دیگری با آن‌ها وقت بگذارید. بعدازظهرهای ساکت و بدون هیچ برنامه‌ای را برنامه‌ریزی کنید تا بتوانید وقت بگذارید و فعالیت‌هایی را با هم انجام دهید.