متاسفانه حوصله ی پسرممو ندارم،حتی وقتی خونه ست نمیتونم کاری بکنم،با اونم وقت نمیگذرونم ولی حتی نمیتونم خونه رو تمیز کنم،انگار یه خستگی مزمن تو وجودمه،اینکه۶سال تموم۹۵ درصد زمان رو‌به تنهایی از پسرم نگهداری کردم،اینکه فشار مالی یه زندگی رو دوشمه،اینکه شاغلم،همه چی خسته م کرده،سرش داد میزنم حس گناه دارم،طبیعت چرا انقدر با زنها بی رحمه؟با زنهای امروزی بیشتر😭😭

حتی ما مامانای خونه دار با وجود کار زیاد خونه گاهی خسته میشیم و حوصله بچه رو نداریم شما که بیرون کار می‌کنید بنظرم کارتون سختتره. اما با این وجود اون بچه هم گناهی نداره روزی نیم ساعت باهاش وقت خالص بگذرون بدون تلویزیون و گوشی و آدم دیگه. خودتون دوتایی این کمک میکنه که هم اون رفتار و احساسش بهتر بشه و هم انرژی مثبتش له خودت انتقال پیدا میکنه. شما بی حالی رو به پسرت منتقل میکنی بعد اون هم برمیگرده به خودت پس بهتره یه تصمیم درست بگیری. اگر امکانش رو داری سرکار نرو

منم حس تو رو دارم..همه کارا و مسئولیت بچه باهامه..تا دوسالگیش شاغل بودم و بعد دیگه نرفتم با وجود سابقه کاری که داشتم..

چطوری با بچه میتونی بری سر کار