۳ پاسخ

پسر منم همینطوره . اما من عصبی نمیشم . فک کنم بهترین کار اینه که باهاشون راه بیایم و صحبت کنیم . من نگرانم بابت این موضوع اما به مرور و با گذشت سن خوب میشن . من خیلی مقاله در این مورد خوندم و نتیجش اینه که بچه هایی که اینطورن در برخورد با دیگران محتاطن و آینده نگر . این آینده نگری باعث میشه حتی تو سن بزرگسالی سنجیده عمل کنن حتی در برخورد با دیگران و پیدا کردن دوست

پسر منم همینجوریه
ولی چسبیده ب‌ من
جدیدا‌بدتر‌هم‌شده‌
بردمش مهد اول موند‌ الان نمیمونه
دیوانه شدم

سلام طول میکشه تا عادت کنه ببرکلاس مادروکودک

سوال های مرتبط