سلام من خیلی برای بچهام پرخاش میکنم وبهشون استرس میدم ناخوداگاهشون فهمیده همین که میرم سمتشون میخوام کتکشون بزنم میتونم رفتارمو ترک کنم؟چحوری صبور بشم؟

خواهش میکنم حتما پیش یه روانپزشک برید

عزیزم ما مامانا هم آدمیم و خسته میشیم
کل مسئولیت بچه هامون با ماست
کاملا درکت میکنم ولی یه کم صبور باش
مادر و پدرا اولین ادمای مهم و امن زندگی بچه هاشونن
یعنی یه لحظه به این فکر کن که اون لحظه که بچه رو کتک میزنی اونم تواین سن بچه چقدر از درون بهم میریزه؛ اون الان از سختی ها و فشارایی که روته درکی نداره
فقط پیش خودش میگه مامان چرا با من اینطوری رفتار میکنه
یعنی دوستم نداره؟
یعنی دیگه منو نمیخواد؟
بچه ها خیلی خیلی محدود فکر میکنن چون بچه ان، طبیعیه که درک نکنن
میدونم که عاشق بچتی و کلی هم براش زحمت کشیدی ولی لطفا حس اضافی و زیادی بودنو به بچه نده
همه ی تلاشتو بکن
از یه نفر کمک بگیر که هرموقع خستع شدی بچه رو بسپاری بهش و استراحت کنی
از مشاوره کمک بگیر
خودت رو خودت کار کن
این روزاهم میگذره ولی بچه اگه چیزی از کتکایی که زدیش یادش بمونه خیلی روی ذهنش تاثیر منفی میذاره🌹

سلام گلم درکت میکنم میفهمم چی داری میگی اینا همش از خستگیه گلم بچه حرف گوش نمیده بازیگوشی می‌کنه شلوغه بد غذاس بد خوابه مریضیشونم یه طرف چرا میتونی ترک کنی رفتارتو گلم اول فکر یاد اون روزها که هنوز بچه نداشتین هر ثانیه. دقیقه آرزو داشتی خدا به بچه صحیح صالح بهت بده که شکر خدا داد صلوات بفرس ایت الکرسی بخون می‌خوایی کتک بزنی اول یه سوزن محکم بزن خودت دردت آمد بعد اون موقع میتونی تصییم بگیری بزنی یا نرمی فقط صلوات نفس عمیق بکش عصبی شدی با آب خنک دست صورت بشور

سلام شما با این کارتون دارید نابودشون میکنید....پدرمادر اولین تکیه گاه و محل ارامش بچه هان
بچه های شما حتما پرخاشگر و عقده ای میشن...
ترک کنید و با ارامش برخودرو کنید .....دودی هسش ک ب چشم شخص شما میره .....

من تا وقتی که شوهرم خونه نیست هم خودم آرومم هم دخترم همین که میاد جنگ اعصاب شروع میشه

منم دقیقا غیرقابل کنترل شدم مثل شما دست خودمم نیست بعدش خیلی ناراحت میشم از رفتارم و عداب وجدان میگیرم چون خیلی تحت فشارم و کسی هم نیست نگهش داره واقعا کم‌خوابی و کار زیاد و اذیتهاش داغونم کرده