وای خدا
مامانا رفتم ب پسرم شربت بدم نگو اروغ داشت گریه میکرد منه احمق نفهمیدم
پرید گلوش یهو خغه شد نفسش بالا نمیومد همه چیم بالا اورد
مردمممممم مردمو زنده شدم
فوبیای زندگیمه ینی😭
خیای حالم بده تنم داره میلرزه اکه شوهرم نبود چ خاکی سرم میریختم

نترس عزیزم منکه هروقت اد میدم میپره گلوش موندم اصن حالاپسرام اینطورنبودنا

خودت میگی فوبیا زندگیته گلم از هر چی بترسی سرت میاد بهش فکر نکن اصلا

وای منم همینطور شد یبار چون چربم هست خیلی بد رد میشه وقتی گیر میکنه خیلی وحشتناک بود اون روز واسم چقدر گریه کردم

هر وقت شیر یا قطره پرید گلوش نترس بزن تو پشتش ی فوت کن تو صورتش انگشت اشاره تو بین ابروهاش رو به بالای سرش بکش خوب میشه عزیزم

اشکال نداره عزیزم پسر منم خیلی این جوری میشد حتا شیر هم می‌پرید گلوش بردم دکتر گفت رفلاکس داره از اونه دارو داد خوب شد من جوری بود از استرس شیر نمیتونستم بدم بهش

عزیزم توکه نمیخواستی اینجوری بشه هیچکس بده بچشو نمیخواد خودتو سرزنش نکن برای همه مامانا این‌چیزها پیش میاد همون یه سری اشتباها کردیم
برو ببوسش بغلش کن از دلت در میاد 🩷

اینجور وقتا خمش کن به جلو چندبار محکم بزن پشت کمرش تا راه نفسش باز شه چندبار برا ما اینجوری شد شوهرم دستو پاشو گم میکرد من اینجوری میکردم خوب میشد

وقتی بهش همچین چیزی میده،فوت کن رو صورتش بزار اونیکه نگهداشته دهنش قورت بده

خدارو شکر به خیر گذشته
به صدقه رد کن

بخیر گذشت عزیزم صدقه بدع