مامانا نظرتونو بگین
میگن به بچه تا دو سالگی یا سه سالگی هر چی اون میگه گوش بدیم،یا نداریم کارشون با گریه راه بیوفته،من اگه نتونم راه بیام بدونم گریه مبکنه،قبل گریه کاری ک میخواد رو میزارم انجام بده.اونوقت مثلا وقتایی که نزدیک خوابه دلیار هست یا تازه بیدار شده،شوهرم حرصش میده دلیارو،ادا درمیاره یا شوخی میکنه،دلیارم نق و گریه مبکنه،شوهرم میگه بد تربیت کردی،انقد که به حرفش میکنی .میگه یک وقتایی نزار یک کارایی کنه،میگه بزار گریه کنه.
کدوم درسته بنظرتون؟؟؟

اگه چیزی خواست منطقی بود قبول کن اگه منطقی نبود هرچقدرم گریه کرد قاطعانه پای حرفت بمون بذار یاد بگیره با گریه نمیتونه ازت باج بگیره
وقتی گریه هاش تموم شد با چیزی که دوستش داره سرگرمش کنه که فکر نکنه مامان بدی هستی بدونه دوستش داری عاشقشی اما خوب اون مسئله به صلاحش نیس
کار شوهرتم درست نیست بچه ۲ ساله چیه که حرصشم بدی همین باعث عصبی شدنش در سالها بعد میشه


راستی هیچوقت مغازه نبرش تا وقتی زیر ۵ ساله حق انتخاب نده بهش چون اینجوری در هر مغازه گریه خودشو بزنه و.... دارید

دقیقا رفتار منم مثل شماس بنظرم رفتارمون درسته چون اونوقت توجه نکنیم احساس میکنم بچمون بی توقع بار میاد و قانع من تو دختر جاریم میدیدم جاریم خیلی لوسش میکرد اللن کل خونواده شوهر اهمیت میدن به بچه جاریم البته همه چی باید اصولی باشه،عزیزم شما میزارین دلیار جان تلویزیون ببینه یا نه ؟

ببین عزیزم
من مطالبی ک راجب تربیت کودک خوندم
میگه که کتر درست یا غلط و به بچه بگین
اگه ی متر نادرست میخاد انجام بده و گریه میکنه بابتش فقط صبوری کنیدو منطقی صحبت کنید تا متوجه شه
برخلاف تصور ما بچه ها خیلی زرنگن و کاملا متوجه میشن
اما اگه قراره ی ماری و انجام ب ه و شما بعد از گربه اجازه بدین
پس قبل گریه بزارید چون اینطوری عادت میکنه که با گریه همه چی بخاد
ولی کار اشتباه اشتباهه دیگه
من خودم از اول ب یزدان توضیح میدادم همه چیو
خب مث همه بچه خا گریه و نق میزد ک انجام‌شه
اما من کوتاه نیومدم
قانون باید انجام شه و قانون شکنی اصلا درست نیس
الان که میگم نه
میدونه ک واقعا حرف من یکیه و راحت کنار میاد و انجامم نمیده
حالا ی مواقعی هم هست ک‌لجبازی بچه اس اونن کلا برخوردش فرق داره
و اینکه قبل از خاب ماهم حوصله نذاریم
بهت ه سر ب سرش نزاره و محیط آروم فراهم شه تا راحت بخابه

والا دقیقا مشکلی که من با همسرم دارم همینه
نمیدونم کدومش درسته