۱۰ پاسخ

عزیزم عذاب وجدان نداشته باش . بعضیا تا بچه‌رو بغل نگیرن و نبیننش نمیتونن حسی بهش داشته باشن خیلیا اینجورین . این کاملا طبیعیه . من خودمم رو پسرم همین بودم . هیچ حسی نداشتم بهش . وقتی دنیا اومد و دیدمش بغلش کردم شد همه دنیام.

ی چیز بگم شاید ناشکری باشه ولی منم بهش حسی ندارم تکون میخوره یا میریم سونو ذوق میکنم حتی اتاقشم چیدیم کلی ذوق کردم کلی رویابافی کردم ولی نمیتونم ب عنوان بچه قبولش کنم انگار هرچی بود همون بچه اولم ک سقط شد بود خدا منو ببخشه بعضیا ندارن حسرت میکشن ما ک داریم اینجوری🥲

برای منم همینجوریه
اما ب محض به دنیا اومدن میشه ی تیکه از وجودت ک باهاش میتونی ارتباط برقرار کنی

نگران نباش،منم واسه پسرم همینطوری بودم هیچ حسی نداشتم،ولی از اون لحظه ای ک بدنیا اومد و گذاشتنش بغلم شده همه وجودم🥰

منم همینجورم انگار نه انگار دارم مادر میشم با اینکه خیلی ذوق واسع مادر شدن داشتم🫣

پ من برعکس بودم و هستم خیلی هم ذوق داشتم

حالا من كاملا برعكسم شديدا با بچم ارتباط ميگيرم صحبت ميكنم همه ميگن تا حالا حامله اينجوري نديدم انقدر با بچش ارتباط داشته باشه

میگن احساس مادرانه برای هرکس در زمان متفاوت ب وجود میاد . راستش بخوای من اصلا هنوز خیلی باور ندارم باردارم😂 بعد همش حس میکنم دختری که توی شکمم هست مثلاً یکی از نزدیکانمه یا مثلاً خواهری ک همیشه آرزوشو داشتم داره میاد ولی حس نمیکنم بچه منه 😐😂 حتی نمیتونم کلمه بچم بکار ببرم انقدر سخت و عجیب برام😁

یعنی چی؟ باهاش حرف نمیزنی؟

چرا؟ دلیلی دارع؟ دختر نمیخاستی؟

سوال های مرتبط