خانم‌هایی ک بچه کوچیک داشتید وحامله هم بودید وقت زایمان چیکار میکردین من خیلی دلم میگیره میخام دق کنم واسه دخترم اخه خیلی کوچیک و وابسته به خودمه

عزیزم یه چیزی روهمیشه وهمیشه حواست باشه
اگه تمام دنیاجمع بشن نمیتونن یه انگشت وبسازنن
پس بدون ومطمئن باش اول خواست خدا بوده که بارداربشی وبعداخودت
خدایی که ازهیچ همه چی می آفریند خودش مراقب جفت کوچولوهاته
واگه توجایی کم وکسربزاری خودخداوند جبرانش میکنه
جبرانش میکنه این خیلی مهمه

عزیزم مبارکت باشه و با سلامتی به دنیا بیاد
اما واقعا باید مراقب بود هم به بدن خودت ظلم کردی هم اون بچه الان خواهر شوهر منم اختلاف سنی کم بچه دار شده خدایی به اون بزرگه ظلم شده بچه دوساله اصلا بغل مادر و عشق و محبت به اندازه نمیبنه فقط زایمان نیس که باید بعدش مراقب نوزاد باشی اون طفل معصوم باید یه شبه بزرگ و مستقل و عاقل بشه
اگه همسراتون قابل اطمینان نیستند حتما خودتون یه روش خوب پیش بگیرید

از وقتی که رفتم بیمارستان تا زایمان کردم اومدم خونه کارم براش گریه کردن بود

ما هم این مراحل و گذروندیم و این جوشهارو خوردیم یه شب بیمارستان بودم بچه هام پیش باباشون خونه بودن دختر من ۱سال و ۲ماهش بود فردا عصرم سریع کارای ترخیص و کردم و اومدم خونه بااینکه سزارین هم بودم دیگه دلم طاقت نیاورد

واضافه میکنم کسی نتونه واسه بچه های باتفاوت سنی کم مادری کنه
حتی اگه فاصله سنی ۱۰سالم باشه با بازناتوان خواهدبود

اومد توی بیمارستان برام آبمیوه آورد بهترین آبمیوه دنیا بود برام بعد یهو اورژانسی سزارین شدم توی راهرو که بردنم دیدم بغل خواهرم خواب بود دنیا رو سرم خراب شد که اگه برنگردم چی به سر دخترم میاد خیلی نگرانش بودم همین الان که دارم اینو می‌نویسم یاد اون لحظه افتادم اشکم سرازیر شد اما خدا هوای دل پاکشونو داره ایشالا بسلامت برمی‌گردی و هر دو رو بغل میکنی

از الان سعی کن با فرد دیگه ام ارتباطش بیشتر باشه ک هم خیال خودت راحت باشه هم اون اذیت نشه

گذاشتمش خونه مادر بزرگش چون ی شب بستری بودم منم همش بفکرش بودم دلم براش تنگ شده بود

چند ماه هستی