خانومای عزیز لطفا بیاین کمکم کنین.میدونم لوس شدن توی بچه ایی همسن دختر من معنی نداره!!ولی حس میکنم وااقعا داره لوس میشه و دلم نمیخاد بزرگتر بشه همراهش بمونه...یکمی ک گریه میکنه من فوری بغلش میکنم اصلا دلم نمیخاد گریه کنه آخه فووری اشکاش میاد...یکم ک رو زمین بمونه فوری میخاد بغلش کنم.همشش بغل میخاد...وقتی ب شکم میخابونمش و چیزی میدم دستش اگر اون چیز یکم بیوفته اونطرفتر برای رسیدن بهش تلاش نمیکنه..گریه میکنه.قبلا یکم تلاش میکرد.اما الان دیگه اصلا فقط گریه.بچه ی خواهرم ده روز ازش بزرگتره.عصر پیش هم خوابونده بودیمشون.بعد دوتا عروسک تو دست هرکدومشون بود.یه نفر اومد عروسک رو از دست اون یکی گرفت.اون هیچی نگفت و همینجوری با دستاش بازی کرد و باپاش بازی کرد..بعد اومدن عروسک رو از دست دخترم گرفتن یهو شروع کرد ب گررریه.اصلا خودش نمیتونه خودشو سرگرم کنن.فقط میخاد داااائم پیشش باشم.واقعا نمیدونم باید چیکار کنم..میدونم که باید ب خواسته هاش توجه کنم.اینا تا دوسالگی عادیه.ولی حس میکنم دیگه خوب پیش نمیره.خواهش میکنم فقط کسایی که اطلاعات بالایی دارن راهنماییم کنن

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط