۴ پاسخ

✔️✔️✔️✔️

👌👌👌👌👌👌😥😥

🥰😘🥰

چه مطالب مفیدی دستتون دردنکنه

سوال های مرتبط

مامان ❤️فاطمه❤️ مامان ❤️فاطمه❤️ ۲ سالگی
🔻جایگزین های تنبیه برای بچه ها

💠 به جای تنبیه، تقبیح شدید خود را بیان کنید بدون اینکه به شخصیت فرزندتان حمله کنید. مثلا پدری که می بیند فرزندش ابزار او را برداشته و در حیاط زیر باران رها کرده چه عکس العملی می تونه داشته باشه؟ میتونه فریاد بزنه، عصبانیت خودش رو با تندی بیان کنه و میتونه باجدیت به فرزندش تذکر بده بدون اینکه به فرزندش اهانت کرده باشه. مثلا بگه‌؛ "از اینکه ابزار نوی من توی حیاط زیر بارون رها شده و زنگ زده خیلی عصبانی ام..."

💠 به جای تنبیه، انتظارات خود را جزء به جزء برای فرزندتان شرح دهید.
"انتظار دارم وقتی ابزار من رو قرض میگیری مثل اول بهم برگردونی"

💠 راه جبران خطا را به فرزند خود نشان دهید.
" از این به بعد وقتی ابزار منو می گیری سریع سر جاش برگردون"

💠 به کودک فرصت دهید.
" پسرم تو میتونی ابزار منو امانت بگیری و دوباره پسشون بدی و در مقابل میتونی امتیاز استفاده از آونها را کلا از دست بدی. تصمیمش با خودت"

💠 با موضوع برخورد فعال داشته باشید.
کودک:" چرا درب جعبه ابزار قفله؟!
پدر: "تو به من بگو چرا"

💠 مشکل گشایی کنید.
" پسرم به نظر تو چه راهی می تونیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتونی از آنها استفاده کنی؟ در ضمن مطمئن باشم که هر وقت لازمشون داشتم داشتم سر جاشون باشند. "

@koodakaneh7
مامان جوجه مامان جوجه هفته سی‌ودوم بارداری
مامان 𝔍𝔞𝔫𝔞𝔫 مامان 𝔍𝔞𝔫𝔞𝔫 ۲ سالگی
🔴کودکان تا حدود شش سالگی فقط با هوش، تخیل، استعداد و احساساتشان زندگی می‌کنند. اما عقل با رشد قسمت جلویی مغز از سنین پیش دبستانی کم‌کم ظهور می‌کند و در ۲۲ سالگی کامل می‌شود. به همین دلیل کودکان تا ۴ سالگی فرق خوب و بد را نمی فهمند. در ذهن آنها خوب چیزی است که آنها دوست دارند و بد چیزی است که دوست ندارند. از پنج سالگی با مفهوم درست و غلط آشنا می‌شوند.
اما با ظهور عقل، کودکان همچنان عاقلانه رفتار نمی کنند. یک نوجوان، ممکن است با شما بحث منطقی کند، اما وقت عمل کردن که می رسد همچنان از روی احساس تصمیم می گیرد. در این مسیر والدین باید همچنان برای رفتار فرزندشان مرز بگذارند، مراقب آنها باشند و دست از آموزش نکشند. اما درک این مسئله که رشد مغزی یک مسیر طولانی را می‌طلبد باعث می‌شود والدین کمتر عصبانی شوند و حرص بخورند.
ماهیت و روش تربیتی سهم مهمی در رشد عقل در کودکان دارد، به طوری که خیلی از افراد به دلیل آسیب در کودکی، هرگز عاقل نخواهند شد و همواره با احساسشان تصمیم می‌گیرند یا فقط کاری که خودشان دوست دارند را انجام خواهند داد.