تجربه من از اینکه دو شب پسرمو پیش باباش گذاشتم و اومدم شهرستان دنبال کارم🥰
به خاطر شرایط کاریم مجبورم هی تو سفر باشم و برای سرکشی کارام مرتب در رفت و امد باشم و همیشه پسر ده ماهم باهام بوده ولی ایندفعه منو باباش تصمیم گرفتیم که من تنها بیام پسرم به خاطر گرما و جاده و پرواز اذیت نشه،شاید بگم خیلی سخته ندیدن پسرم ولی از اینکه تونستم اضطراب جدایی بچه مو مدیریت کنم که زیاد اذیت نشه ارومم میکنه ولی از این طرف نبودنش کنارم و نمیتونم بغلش کنم نوازشش کنم بوسش کنم آزارم میده،از خدا ممنونم در کنار مهر مادری این قدرت رو به ما زنا مادرا خانما داده تا بتونیم همه جوره خودمونو مدیریت کنیم،هم نقش مادریمونو حفظ کنیم هم نقش اون خانم مدیری که میتونه نقش موثری در حیطه کاری و اجتماعیش داره،البت از همسرمم ممنونم که شرایطمو درک میکنه و حمایتم میکنه در کل امیدوارم پسرم هم پسر قوی بار بیاد❤️🌹

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط