دوس دارم پسرم خودش غذا بخوره. ولی حتی وقتی من بهش میدم هم نمیخوره چه برسه به اینکه خودش بخوره. وقتی هم میزارم خیلی گرسنه بشه نهایت خودش سه قاشق بخوره و پا میشه میره و میگه سیرم. خیلی خسته ام. کل روز از صبح که بیدار میشم درگیر غذا دادن به بچه هستم. حوصله مهمونی و رستوران رفتن ندارم چون باید برای غذا دادن کشتی بگیرم و همه قضاوت میکنن . یکی میگه بزار خودش بخوره گرسنه بشه میخوره. یکی میگه چقدر کم غذاست و.‌‌ ...
واقعا وقتی میبینم یه بچه تو رستوران یا مهمونی ها خودش غذا میخوره خیلی غصم میشه که چرا پسر من اینقدر رررررر زجرم میده. لعنت به شربت‌های اشتها که انگار آب خالی هستن.

پسر من هم سن پسر شماست ۱۲ کیلو و نیمه دایم هم دنبالشم تنوع به غذا میدم دیگه دارم خودمو میکشم ولی چه فایده بگو شربت چی میدی منم بدم 😔

پسر منم جایی برم اصن نمیخوره ولی تنها با خودم تو خونه باشه بهتر میخوره منم حاضر نیستم جایی برم از دستش همش باید حرص بخورم

عزیزم دختر من که اصلا چیزی بعنوان خورشت اینا نمیخوره
همه غذاها هم بو میدن و بدمزن
منم اعصابم خیلی خرد میشه
دکترش هم بهم گفت از بچگی فهمیده تو حساسی والان این عکس العملها رو داره نشون میده
زیاد غصه نخور بچه های ماهم بزرگ میشن و این دوران هم تموم میشه

وزنش خوبه ؟