سلام مامانا شبتون بخیر.نمیدونم فقط من اینجوریم یا مادرای دیگه ام مثل منم.من همیشه استرس دخترم که دوساله دارم همیشه نگرانشم وای خدا اینجوری نشه اونجوری نشه مدام فکرم همینه .باور نمی‌کنید یه جا میریم مثلنا پارک،مسافرت دیگه دیونه میشم ازبس استرس دارم الان فرداشب می‌خوایم یادوستانمون بریم پارک همش نگرانم وای خدایی نکرده زبونم لال گم نشه فلان نشه نمی‌دونم شاید یه دلیلش اینکه دخترم شدید شیطون وکنجکاومثللنا همین پارک که میریم یه جا بند نمیشه همش میگه بزارید من برم من میمیرم ازاسترس بخداراضی نمیشم جایی برم جایی می‌ریم همش میگم پاشیم بریم درصورتی دوست دارم بمونم ازبس استرس میکشم بهم خوش نمی‌گذره دخترمم عاشق بیرون رفتن پارک مسافرته

خب مشکل از خودتونه روی خودت بیشتر کار کن..یکم بچه رو به باباش یا مادرتون بده تا اینقدر وابسته نباشی.فکرای منفی هم در این حد هم به خودت اسیب میزنه هم به خوشی اون طفلک.خدا مراقب همه ی ما هست

سلام عزيزم شب شما هم ب نيكي منم مثل شمام
خيلي بده اين حسا

همه بچه ها همینن عزیزم
یجا بند نمیشن و بدو بدو دارن
منم مث شمام ولی خیلی میریم بیرون و چارچشمی حواسم بهش هس معلومه دیگه بیخیال خوش گذشتن ب خودم میشم از بس دنبالش میرم هلاک هلاک میام خونه ولی بچه نباید متوجه این استرسای شما بشه و این استرسا هم روی تجربیات و کشف کردن دنیایی بیرون برا بچه تون اخلال ایجاد کنه حتمن پیگیری کنین اگه لازمه برین مشاوره ولی این ظلم رو در حق دخترتون نکنین ک جایی نبری

آخ منم همینم حیلی بده

منم همینم یه کم بدتر
همه رو عاصی کردم
ولی من کلا این استرس در مورد عزیزام از۴ سال پیش که خواهرمو تو تصادف از دست دادم باهامه