۹ پاسخ

اره بهزیستی به مادر مجرد منظورم کسی که شوهر نداشته باشه بچه میده برو شرایطش رو بپرس فقط نمیدونم شامل شما که یه پسر داری میشه یا نه

واقعا تنها میتونی خرج دوتا بچه روبدی اخه

چقد عشق کردم اینو خوندم....من خودم تصمیم داشتم بچه بیارم ولی همسرم دوست نداشت ...من فک میکنم اون بچه هام تشنه محبتن

فک کنم چون پسر داری بهت ندن مگر اینکه همجنس بهت بدن. ی طرحی هس بچه رو یک ماه فک کنم بدن بعنوان مهمان و امتحانی

اینکه بچه بدن یا نه نمیدونم اما عزیزم فعلا دست نگه دار اگه فرصت ازدواج خوبی برات پیش اومد ازدواج کن بچه ات هم پسره از ی سری لحاظ دغدغه نداری، قبول دارم کسی جای همسر و پدر بچه ات رو نمیگیره اما ی مدت بعد پسرت ک بزرگتر و مستقل‌تر شد خیلی تنها میشی پسرتم تنها میمونه هم پدر نداره هم خواهر و برادر، امیدوارم حرفهام ناراحتت نکنه

اگر بری صحبت کنی اگر وضع مالیت خوب باش و چیزی هم به اسمش بزنی حتما بهت بچه میدن

شما شاغلی ک با وجود یه بچه پسرت دنباله بچه دختر هستی؟

منم همیشه حسرت بچه پسر تا ابد با خودم حمل میکنم
همسرم در قید حیات هستش اما بخاطر اوضاع مالی و شرایط نابسامان امکان نداره بچه بیاریم و اینک من سه بار باردار شدم هر سه بار هم دختر شد
سومی هماتوم داشت مرد تو شکمم موقع دفع دکتر گف بچت دختر بوده
هیییییییییییییی

عزیزم تایپیکاتو خوندم خداصبرت بده خیلی ناراحت شدم روح همسرتم شاد خدا گل پسرتو برات حفظ کنه

سوال های مرتبط

مامان دلوین وماهلین مامان دلوین وماهلین ۴ سالگی
سلام مامانا شما در طول چطور برنامه ریزی می کنید ؟؟آیا واسه خودتون وقت میزارید یا نه ؟؟مثلا در حده یه پیاده روی یا ورزش برید؟؟من مشغلم زیاده از صبح تا بعد ازظهر به کارهای خونه و ناهار و شام و بچه ها باید برسم بعد از ظهر در هفته دوبار باید ببرم گفتار درمانی و بعدشم تمرین با جوجه هام دوروز در هفته هم سر به خانواده هامون بزنیم ما بقی روز ها هم به خرید و کارهای بیرون از خونه و دکتر بردن و بچه ها یا هر کاره دیگه ای که داشته باشیم باید برسیم تازه خیلی وقتا روزهای فرد که بچه هامو می برم گفتار درمانی بعدش دوباره میریم به کارهای عقب موندمون می رسیم تا بیایم خونه ساعت ۸ شده کارهای بیرون از خونه هم من و شوهرم با هم انجام میدیم از خرید و هرچی که بگی خیلی دلم می خواد در روز یک ساعت برا خودم وقت بزارم مثلا برم یه پیاده روی جایی بادی به کلم بخوره ولی واقعا نمی تونم یه وقتایی نصف کارهامم می مونه چون تمرین کردن با بچه ها هم طاقت فرساست و خیلی وقتا لجباز میشن و همکاری نمی کنند الان اگه شما در شرایط من بودید چی کار می کردید ؟؟الویت اولتون بچه هاتون بود ؟،خصوصا بچه هایی مثل بچه های من که نیاز به درمان دارن ؟؟یا نه همش به فکر خودتون بودید؟