سلام دوستان من ۶روزه که زایمان کردم ولی هنوز نمیتونم هیچ کاری بکنم نه برای خودم و نه برای بچم کلا از نظر روحی و جسمی بهم ریختم.پاهام که اینقد ورم داره و سنگینه جای عملم هم همش درد داره کلا میترسم بهش فشار بیارم باز بشه بخیه هام،بچم هم هنوز نتونسته سینمو بگیره کلا کارم شده گریه کردن با هر گریه بچم دو ساعت گریم میگیره حالا هم که به خاطر زردی گذاشتیمش توی دستگاه چشم بهش میفته دلم کباب میشه.یعنی کی این روزای سخت میگذره کی میشه بتونم خودم کارای بچمو بکنم و بهش شیر بدم.

امیدوارم اگر بچه ات سینه ات رو نمیگیره بهش شیر خشک بدی یا شبر خودت رو بدوشی ، هرچی بچه ات سریعتر شیر بخوره زری سریعتر از بین میره ، غصه هیچیو نخور ، اگه با غم بچه ات رو بغل کنی همه اش رو متوجه میشه ،حالا که عزیزت کنارته لذت ببر باهاش حرف بزن و خوشخال باش و باهم موسیقی گوش بدین ،شاید باورت نشه من انقدر تنها بودم که حسرت یه خواب شش هفت ساعته رو دارم پس اگه کسی کنارته که کمکت کنه فقط روی خودت تمرکز کن و خوب استراحت کن

روزای اول همه فلجن من خودم تا بیست روز تا دستشویی به سختی میرفتم فقط نشسته شیر میدادم و همون بغلم وسایل پوشک عوض کردنشو گذاشته بودم عوضش میکردم و میخوابوندمش خدارو شکر اون موقعم خیلی گریه نمیکرد

وای منم دقیقا این شرایط رو داشتم

عزیزم درکت میکنم منم چند روز پیش دقیقا تمام مشکلات شمارو داشتم و فک میکردم اخر دنیاست، تاجاییکه فشار خودمم از ناراحتی رفته بود بالا، اما تحمل کن، میگذره، سینتو هرجوری شده دهن بچت بزار اوایلش درد میکشی اما بعدش شکل میگیره اذیت نمیشی، زردی هم همه ی بچه ها دارن، خنکی بخور و خنک نگهش دار، زیادم زیر دستگاه نزارش، چندروز یکبار ببر ازمایش بده زیر ده بیاد نیاز به دستگاه نداره، بخیه هاتم سعی کن دوش بگیری که نرم شه قرصاتم بخور خدایی نکرده عفونت نکنه، ایشالا که همه مشکلاتت برطرف میشه

خب طبیعیه
اصلا از اینکه از بقیه کمک بگیری،نترس و خجالت نکش
بالاخره یه عمل سنگین انجام دادی
همه همینطورن طبیعی و سزارینم فرقی نداره
واسه شیردادنم‌میتونی از بالش شیردهی استفاده کنی تا به شکمت فشار نیاد

عزیزم بخیه ها طوری نیس بخواد بازشه ما احساس می‌کنیم میخواد بازشه

یکی دو ماه دیگه اینا فقط میشن خاطره سعی کن جا گریه با بچت حرف بزنی دختر منم سینمو نمی گرفت من از روز اول فقط حرف میزدم قربون صدقش میرفتم هم اون آروم میشد هم من میدونم حق داری گریه کنی شرایطت سخته ولی اون بچه ی مادر میخواد کنارش باشه اون قراره قویی بودن رو از تو یاد بگیره مطمئن باش تو میتونی بعدشم تازه 6 روزه اصلا از خودت توقع نداشته باش بتونی کاری کنی همین که ی زره پاشی راه بری خیلی هم عالیه

خداروشکر من این روزا گذروندم خیلی سخت بود🥲

باورکن همه این شرایطو پشت سر میزارن
من علاوه بره اینا سینه هامم داغون بودن
ولی صبور باش بگو شوهرت بیشتر کنارت باشه
تاچن روز دیگ همش تموم میشه.

عزیزم روزهای اول سخته واقعا. باید بقیه کمک کنند.