من که اصلاااااااا اولی و آخری بود چیش خوبه از روز اول استرس تا آخر عمر مگر خیلی بیخیال باشه آدم
از من میشنوی صبر کن
من فاصله بین بچه هام یک سال و نیمه یعنی یه دقیقه آرامش ندارم روزی دوساعت خواب دارم کل روز رو دنبال پسر کوچیکمم شباهم با درد کولیک دخترم
دختر اولم. یه سالش بود ک فهمیدم ناخاسته باردارم. با همه سختیاشون بزرگ شدن هردوباهم. ولی الان دختر بزرگم خیلی شکایت داره ک به من هیجوقت اهمیت ندادین همیشه به من میگفتین گذشت کن تو بزرگتری نزن تو بزرگتری بده بهش، ابجیته تو بزرگتری. مواظب ابجیت باش درساشو بهش، کمک کن
بنظر من دوتا پشت سر هم خوب نیست
هم واسه پدر سخته هم مادر هم خود بچه ها. بزار اولی از آب و گل دربیاد مسئولیت پذیر بشه لاقل کارهای جزیی رو خودش بتونه انجام بده بعد دومی رو بفکرشو
خوش گدشته بهت
دخترای من۳سال و نه ماه باهم فاصله دارن
اما بشدت بهم سخت و شیرین گذشت....
شما یه سال بچه آوردین و همه چیزش آسونه بنظرم هنوز خیلی چالش دارین پیش رو اونا رو تجربه کنین بعد
بچه دوم خیلی اوایل وقتتو میگیره سوگند آخه هنوز سنی نداره و متوجه نمیشه بی تابی میکنه ک هیچ خودت عذاب وجدان میگیری بابت اولی...
دوفرزندی مثل تک فرزندی نیست ک وقت اضافه بیاری هم بچه اول هم بچه دوم هم بچه سوم(شوهر) باید مدیریت کنی و سخته خودتو اداپته کنی با شرایط
بنظرم حداقل سه سال اختلاف رو بینشون بزار...
هم بخاطر خودت هم سوگند...
در آخر تصمیم گیرنده خودتی آن شالله تصمیم درست بگیری...
سخته خیلی سخته ولی اگر شرایط و اعصابشو داری بیار باهم واقعا بزرگمیشن راحت میشی
آفرین ک میتونی
من اصلا ت خودم نمیبینم
همین ی دونه شوهرم اینقدر نظر میده اعصابم خورد میکنه دیگ بیخود کنم
منم دوتا بچه اولم دو سال و سه ماه فاصله دارن.با اینکه خیلی سخت بود برام چون به معنای واقعی کلمه تنها بودم،حتا همسرم از شش و نیم صبح می رفت تا یازده و نیم شب میومد، هیچ تعطیلی نداشت ، شهر غریب تو یه روستای دور از شهر بودم ، اما خدا رو شکر تونستم مدیریت کنم.واقعا توان و تحمل و صبر چندبرابری می خواد.و این که خیلی بستگی به خودت و همسرت داره که چطور رابطه بین دو تا رو بسازین.
الان برای هم بهترین رفیقن و بزرگه هم اصلا از اومدن دومی شاکی نشد هیچ ، از بس در خواست دادن ما سومی رو هم آوردین،انقد بهشون مزه داده هی تو گوشمون می خونن چهارمی هم بیار زیاد باشیم خودمون 😅
هیچی نمیتونم بگم حتما آمادگیشو دارین که تصمیم گرفتین، فقط یه چکاب برو حتما حداقل بدنت کم نیاره
خیلی خیلی سخته یعنی نمیشع بگم از سختیاش
عزیزم اگه دوس داری و فک میکنی میتونی از پسش بربیای اقدام کن
درسته سخته ولی خیلی هم شیرینه منم دوس داشتم اگه شرایطم اوکی بود ۱۸ماهگی دخترم اقدام کنم
ولی دیدم از نظر مالی نمیتونم مدیریت کنم و منصرف شدم
منم این روزا هی به سرم میزنه بعد یاد شب بیداریا کولیک رفلاکس حساسیت دندون میوفتم پشیمون میشم بعد باز باخودم میگم تک فرزندی هم خوب نیس آخه منکه اول آخر میارم پس زود دست بکارشم همسرمم همش میگه حتی به پسرم یاد داده میگه ماما ببه دوغ😂
به نظر من جفا در حق بچه بزرگه. حداقل سه سال باید فرق بچه ها باشه.
بنظرم یه کم فاصله بدی بهتره حداقل 3الی 5سال،، حداقل بچه اول دسشویی رفتنشو خودش بره
بهترین کارو میکنی عزیزم هرچی کوچیکتر باشه برای هر دوی بچه ها بهتره ولی شما سختته
خواهرت یا مادرت کمکت میکنند؟
اگه قصد بارداری داری و از نظر جسمی و روحی اوکی بنظرم بیار فاصله کم خیلی هم خوبه
منم میخوام پسرم دوسالش بشه اقدام کنم چون احتمال رژیم تعیین جنسیت بگیرم که اون خودش چند ماه زمان میخواد و اینکه از نظر روحی بهترین فاصله سنی 20 تا 35 ماهه هم برای بچه ها هم برای والدین
منم میخوام انیسا دوساله شد اقدام کنم🥹🤤
یعنی اقدامم برای بچه دوم
من سه سال و نیم فاصله شون دهنم سرویس شد چه برسه کمتر🤣
آفرین منم خیلی دوست دارم ولی نمیدونم چراباردارنمیشن بااینکه سرهمین یدونه بچه هم اذیت شدم
تو هم انگار مثل من دلت واسه یه نوزاد دیگه تنگ شده
منی که سه سال فاصله شونه ازبس دخترم پسرمو اذیت میکنه به یه روانی تبدیل شدم.اما اگه کمکی داشته باشی درکل خوبه .بزار ازشیر وپوشک گرفتیش بعد اقدام کن
من پسرام دوسال و نیم فرقشونه
برو تو پاسخام مامان سبحان و باران اگه اشتباه نکنم دوتا بچه شیر به شیر دارن اتفاقا امروز داشتن تعریف میکردن از شیرینیش😅
😫😫😫😫😫واقعا
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.