۱۶ پاسخ

من خیلی درکت میکنم میدونم چه شرایط سختی داری منم پسرم ۱۵ ماهه بود فهمیدم حاملم تا مرحله خریدن قرص هم رفتم ولی حقیقتا دلم‌نیومد توکل کردم به خدا میدونم قرار نیست خیلی اسون بگذره ولی تا جایی ک‌بشه از مامانم کمک میگیرم اول هم رو خدا حساب کردم گفتم من روحرفت حرف نمیزنم توام بهم بچه سالم و صالح بده بعدشم این یکی به دنیا بیاد ایودی مذارم یا شوهرمو میگم بره وازکتومی کنه
بعدم عزیزدلم هفت هفته زیاده به احتمال قوی قلبش تشکیل شده
قبل از نشکیل قلب سقط مشکلی نداره ولی اگه قلب تشکیل شده این کارو‌نکن
بازم‌من نمیخوام خیلی بکن نکن کنم باهات چون میدونم چه شرایط سختیه بخدا دیروز گریه میکردم از فکر کردن بهش ولی خب میبینم تو همین گهواره صدها نفر در حسرت بچن یا بچه دارن و سالم نیست وقتی خدا بچه ی بی دردسر و بی دوا درمون بهم داده کفر نعمته اگه نگهش ندارم
بازم‌ به شرایط مالیت فکر کن به شرایط روحی و جسمیت فکر کن خیلی فانتزی نباش قطعا سختی داره ولی خب تا دوساله نهایت
بعدش پسر بزرگت نزدیک ۴ سالشه اون یکیم ۲ ساله میشه باهم همبازی میشن
برات بهترینا رو آرزو دارم❣️

باور کن بودنش ازون چیزی که تصور میکنی راحتره وقتی دوتا شون سه ساله بشن در آسایشی . اون هدیه خداست ناشکری نکن وگرنه گرفتار خشم خدا میشی ها حتما لیاقت و توانش داری که بهت داده مادر بودن سخته ولی خدا یه چیزی تو وجودت دیده که خواسته مادر دوتا فرشته باشی

اصلا ریسک نکن،انگار باید دوقلو بزرگ کنی حتی سختتراز دوقلو
ببین واقعا میتونی نگه دار
اگه نه یه صدقه بده سقط کن
از داروخونه آشنا قرص بخر
دکارا نمیدن

منم دقیقا شرایط شما را دارم و مثل شما ۷ هفته ام
اونا که مثل خودم شدن پشت سرهم آوردن میگن پوستت کنده میشه اونا که بچه هاشون اختلاف سنیشون زیاده میگن نگه دار با هم بزرگ میشن یعنی هرکس طبق تجربه خودش آدما راهنمایی میکنه و معلوم نیست در واقعیت زندگی تو شرایط چجوری پیش بره
شوهرم خیلی دوست داره نگهش داریم با این شرایط مالیمون امسال اوکی نیست و خیلی بده ولی از وقتی فهمیده حامله ام افتاده دنبال چنتا وام سنگین که بگیره و یکم شرایط را اوکی کنه ولی من هندزم دلم راضی نیست به آوردنش همش میگم کم میارم بعد برای من بارداری سخت تر از به دنیا آوردنشه پسرم شیر خودما میخوره و از شیر گرفتنش هست سر کار میرم پسرم معمولا بغلمه
خواهرشوهرام هرسه بچه هاشون پشت سرهم بوده خیلی مخالفن به شوهرم میگن پوست مهدیه کنده میشه
الان یک هفتست فهمیدم ولی خیلی دو دلم میخوام بگم سقطش کنم دلم نمیاد باز فکر میکنم نگهش دارم مخم سوت میکشه

شرایط آدما باهم فرق داره
اینکه سقط بچه گناهه درسته ولی اینکه یه بچرو به دنیا بیاری بعد فردا روز به خاطر بی پولی ، خستگی ، دست تنها بودن و خیلی دلایل دیگه از پسش بر نیای و بخوای حرصتو سر بچه دربیاری و براش جهنم درست کنی (مخاطبم شما نیستی ، در کل میگم) خیلی گناهش بیشتره ، من خیلیارو دیدم ناخواسته باردار شدن گفتن گناهه به دنیاش اورده بعد هرروز بچه هارو به باد کتک میگیره که منم آدمم خسته میشم توان ندارم حوصله ندارم
همه چیزو در نظر بگیر اگه ۱۰۰ در ۱۰۰ از لحاظ مالی، اعصاب ، صبرو حوصله توان جسمی و روحی از پسش برمیای نگهش دار وگرنه نه خودتو اذیت کن نه اون طفل معصومو

سلام عزیزم سوال پرسیدی و از بقیه مشورت خواستی منم چون مادرم و با چالش هایه مادر بودن روبرو هستم بنظرم نگهش ندار سقطش کن سعی کن اولویت خودت باشی تو زندگیت یکی اوردی برو بببین اگر از همه نظر شرایط مالی روحی روانیت همسرت اوکی هست اگر توانایی اینو داری که دوتا بچه با تمام سروصدا جیغ و دادو خب به هرحال بچه ها سرما میخورن مریض میشن و هزار عوارض که ادم باردار میشه و زایمان میکنه رو داری بهم ریختگی هورمون ....... داری بیار اکر واقعا همسرت پدر خوبیه میتونه باهات درتمام شرایط همکاری رو داشته باشه بیار ولی اگر نه ..... نیار
میدونی چی میگم اگر واقعا هرسه خودتونو خوشبخت میکنید سعی کن بیاریش اگر نه نه تنها با اوردن تویه این دنیا تو گناه میکنی اگر اون بچه در هر مرحله از زندگیش اذیت میشع بلکه خودتم اسیب هایه خیلی زیادی خواهی دید در کنارش یه نگاه به جامعه شرایط اقتصادی بکن دنیا هروز و هروز داره خراب و خراب تر میشه ....... همه اینا رو بسنج سنجیده بیارش به حرف بقیه که میگن بیار باهم بزرگ میشن همبازی میشن هم فکر نکن یا اینکه بچت تنها میممونه و تک بچه فلان و بهمان هم فکر نکن نهایت دله یچت بگیره میبریش مهد میزاری اونجا کلی دوست پیدا میکنه کناره بچه هایه فامیلی چیزی همه جوره حل میشع به گناه اینام که میگن سقط کنی میشه فکر نکن چون تو با نیاوردنش اگر شرایط نداری لطف کردی نع گناه

اگه نمیخاستی باید سفت و سخت جلوگیری میکردی
حالا که نکردی و خدا هدیه شو بهت داده دیگه فکر انداختن نباش
که یه عمر پشیمون میشی و گناه بزرگی ب گردنت میوفته البته اگه اعتقاد داشته باشی
منم دوقلو دارم و از اول تنها بودم
سخت هست و شدنیه

خیلیا حسرت یه بیبی چک مثبت دارن، خدا رو شاکر باش.
دیدم اطرافم که میگم ۲۰ سال دحتر میرن با کلی هزینه آخرشم بی نتیجه.
منم دخترم نه ماهه بود باردار شدم اونم دوقلو.
خیلی خیلی سخته البته شما یکی داری راححتتره من سه تا با هم خیلی سختم شد بدون کمکی.

بچه های من‌یک سال و ۸‌ماه تفاوت دارم‌سخته سرویس میشی داغونه اصن،ولیییی الان‌هم بازی هم شدن خیلی لذت بخشه.

نگهش دار من دخترم ۴ماهه بود فهمیدم باردارم واقعا دست تنها بودم حاملگی اول ریسک زیادی داشت فکرامو کردم دیدم نمیتونم البته قبلش رفتم سونو گفت ۵هفته ایی قلبش هنوز تشکیل نشده منم سریع اقدام کردم انداختم الان پشیمونم همش میگم اگه میذاشتم الان میومد دنیا درسته دست تنها بودم ولی بخدا توکل کن بیارش الان قلبشم تشکیل شده گناه داره

خدا داده روزیش رو خدا میده خودشم مواظبشه صبرشم میده
و موندن و نموندنش هم دست خداست
ما همچین اجازه ای نداریم ک ب جنین اسیب بزنیم حتی اگع تو شکم خودمون باشه مال ما باشه باز حق اینو نذاریم از بین ببریمش
چیزیو ک خدا خاسته ما نمیتونیم این حقو نداریم ک برای از بین بردنش حتی یه لحظه فکر کنیم..

منم الان وارد ۵ ماه شدم سخته خیلیم سخته ولی نندازش ببین خدا چقد برکت بهت میده خدایی نکرده بندازی بلا میاد سراغت خرافاتی مذهبی ام نیستم قبل پسرم انداختم روز خوش ندیدم

من فاصله دوتا بچه هام خیلی زیاده الان که دومی رو بعد از سیزده سال آوردم پشیمونم چرا همون موقع زود نیاوردم من هم مثل شما کسی رو نداشتم و ندارم خودم باید تنها بزرگ کنم حالا که حامله هستی به نظرم من نگه دار باهم بزرگ بشن باهم همبازی باشند با هم مدرسه برن یه دوسه سال سخت هست بعد همه چی روی روال میوفته

نگه دار دیوونه دیگ شده...خدا کمکت میکنه هیچوقت اون کار رو نکنی...ببخشید اینجور میگم ولی ضررشو میبینی تو زندگیت

خدا بزرگه فقط به خودش بسپر اگه بزرگیش رو قبول داری توکل کن وبهش فکرنکن

عزیزم منم دخترم یکسالو یکماهشه خیلی دوست دارم اقدام کنم و اینکه جنسیتمون جور شه پسر دار شم
ب شرایطی نگاه بنداز اگه اوکی هستی نگهش دار گناهه

سوال های مرتبط