۹ پاسخ

همه همینیم...به قول مادرشوهرم برای بچه داری باید صبور باشی و گوش ناشنوا که انگار فک کنی گریه نمیکنه و مدام سرگرمش کنی و حواسشو پرت کنی و از خود گذشتگی داشته باشی

عزیزم دقت کنید اکثریت بچه ها اینجوری هستن سن حساسی رو سپری میکنن.مامانم میگه اگر بدونی بچه چطوری دندون در میاره از درد هایی ک میکشه سینه هاتو از ته میبری از درد اونا.تا یک سال و چن ماه دندون درد دارن بی قرارن دل درد دارن و هزار تا مسائل دیگه ک بنده خداها زبونی برای بیان ندارن پس چرا باهاشون بد تا کنیم.اونا ک از قصد اینکارا رو نمیکنن بعدش سن رشد باید اینارو بگذرونه تا یاد بگیره خیلی چیزا رو من خودم دیشب نخوابید اومدم بزارمش زمین تاپ افتاد اینقدر گریه کرد نفسش بند اومد تازه یه شاپالاق از شوهرمم هم خوردم گفت نمیتونی نگه داری بده ب من😁😁😁😁

خوب میشع عزیزم دختره من تایکسالگی اینجوربود بعدخوب شد

بچه منم همینقدر بد شده.
تو خونه یه لحظه آسایش ندارم.همش باید بغلش کنم و کنارم‌باشه

فکر کردی مادرشدن الکی
همین خستگی همین دردا همین گریه ها ضامن بهشت رفتن میشه عزیزم

خب مامان گل بچه ها همش تو خونه فقط شما و باباش می بینه عادیه میره جمع بی قراری کنه ... چند بار ببرش سعي کن باهاش بازی کنی تا عادت کنه

پسر من جمع و تنهایی نداره بیشتر نق میزنه نمیدونم چی میخاد باهاش بازی مبکنم بغلش میکنم بهش غذا میدم همش گریه خصوصا اگ تو ماشین بخوایم بریم جایی شبم ک میشه ب اوجش میرسه نمیتونم شب جایی بمونم

ناراحت نباش درست میشه

دختر منم هست و من واقعا کم اوردم

سوال های مرتبط