از دردسرای این ازدواج پدر شوهرم‌بود که همش دنبال این بود یه جوری اعصاب منو خانوادمو به هم بزنه با کاراش البته که ایندفعه شوهرم عین کوه پشتم بود و از اون بابت خیالم راحت بود که مثل رضا پشتمو خالی نمیکنه...پدرشوهزم خیلی زیاد منو دوست داشت ولی با خانوادم زیاد جور نبود😑😑عروسی کردیم بلاخره کم کم داشتم به شوهرم وابسته میشدم ...مهربونه بود دلسوز بود همه جوره پشتم بود برام خرج میکرد و اصلا اذیتم نمی‌کرد ...سال اول عروسیمون رفت سربازی...مرخصی میومد و می‌رفت ... اتفاق قشنگ زندگیم خیلی یهویی افتاد در صورتی که من اصلا دنبالش نبودم ...حامله شدم ...♥️قشنگترین بخش زندگیم باردار شدنم بود ...یه حاملگی راحت و بی دردسر...بدون هیچ اذیت شدنی...از همون اول که هیچی معلوم نبود گفتم پسره و سالمه... همون‌طور که گفتم هر دوتا تالاسمی مینور بودیم و باید سر هر بارداری آمینوسنتز انجام میدادم ...15 هفته شد و رفتم همون اول گفت یه پسر عین مامانش چشم رنگی😅😅آزمایش دادم و بعد چند روز خبر سلامت کامل پسرم رسید دستم ... همه دنیا قشنگ بود اون روزا ...

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط