دیشب با شوهرم دعوام شد حالا دخترم یکم سرفه میکنه از دیشب و گفتم ببرش دکتر بعد الان رفتن من نرفتم حالا عذاب وجدان داره خفم میکنه میگم با بچم نرفتم از یه طرفم میگم بزار یه بارم خودش کار بچشو کنه تا قدر بفهمه ولس خو فهمممم

عزیزم حالا یکبار پیش اومده منم تنها نمیفرستم و حس الانتو درک میکنم. خودتو سرزنش نکن

هیشکی مث مادر دلسوز نیس بنظرم درسته پدر هم خیلی برا بچه زحمت میکشه ولی خب زیاد سردرنمیارن ک بچه چشه ،یا چجوره بهش میگفتی تمام علائم رو بگه ب پزشک

عزیزم هیچ کس دلسوز تر از مادر نیست منم دایه مهربونتر از مادر نمیخام بشم ولی خواهرانه بهت میگم این بار این کار و ک دی ولی دیگه نکن شما با شوهرت بحثت شده و قهری بعد بچتو تنبیه کردی با نرفتنت،بچه وقتی مریضه یا ناراحته اول آرامش و مهربونی مادرشو میخاد،از الان به بعد هر وقت قهر هم بودی با شوهرت و حتی باهاش حرف نمیزدی اگه بچه نیاز داشت به چی ی یا کاری داشت بخاطر اون باید حرف بزنی باهاش حالا بعدش باز خواستی قهر کنی قهر کن ،هر چند که رفتار پدر و مادر رو بچه خیلی تاثیر میذاره و قهر پدر و مادر بچه رو از درون داغون میکنه

دیگه وقتی پای سلامتی بچه درمیونه هرچقد هم‌دعوا و قهر باشم میرم

نگهداریه بچه با مادره مخصوصا وقتی بچه مریضه بهتره مادر دنباله بچه باشه

اصلا ذات مرد فرق می‌کنه مثل مادر نیس یعنی خاصیتش اینجوریه باید میرفتی چیزایی که تو میدونی و میتونی رعایت کنی زمان دکتر قطعا همسرت نمیتونه

وای منم با شوهرم جرو بحث زیاد داریم ولی هیچ وقت دلم نمیخواد بچه رو بفرستم باهاش جایی میگم عادت میکنن به نبودن من هم شوهرم هم دخترم...دخترمم که عاشقِ باباشه اصلا منو نمیخواد