من همیشه خانواده بزرگ دوست داشتم 😉😍
اما حالا بعد از گذرون یه دوره بارداری و نگهداری نوزاد و ...حس میکنم مادری برای تعداد زیاد بچه در توانم نیس😶 اما خب یدونه بچه هم نه برای دخترم خوبه نه خودمون دوست داریم 😁
این روزا دارم فکر میکنم چه مدل آمادگی هایی واسه بچه بعدی لازمه؟
💢از نظر خودم آمادگی اقتصادی مهمه ☝️
این که میگن بچه روزی خودشو میاره یا بچه ها برکت میدن به زندگی رو کاملا قبول دارم اما درصورتی که حداقل های یه زندگی نرمال مثل خونه ، درآمد کافی و یه وسیله نقلیه معمولی رو داشته باشیم😊
💢علاوه براون آمادگی روحی هم خیلی مهمه👌
من توی دوستام مادرایی هستن که بعد از یکسال و خورده ای از زایمان هنوز با افسردگی دست و پنجه نرم میکنن یا حال رابطه شون با همسرشون اصلا خوب نیست که خب اینا چالش های بزرگیه
💢آمادگی روحی بچه اول هم مهمه🥰
من دخترم اصلا حسود نیست و عاشق بچه های کوچیکه بارها با گریه میخواسته نوزادهای دوست و فامیل رو بیاریم خونه😅😅 ولی بچه هایی رو دیدم که خیلی رو بچه های دیگه و اینکه مادرشون به اونا توجه کنه حساس هستن خوب این حالت پذیرش بچه دوم براشون سخت تره
💢آمادگی بدن مادر هم مهمه مثلا از نظر کمبود ویتامین ها ، تیروئید و چکاب ماهیانه پیش دکتر زنان ، دندونپزشکی همه باید بررسی بشه

حالا شما بگید بنظرتون چه مدل آمادگی هایی واسه بچه بعدی لازمه؟
شما چه کارایی کردید؟

تصویر
۱۱ پاسخ

خب همه چیزایی که گفتی درست و به جاست من تجربه خودم خودم مینویسم در مورد اول ما خونه نداریم ماشین نداریم ولی با اومدن فرزند سومم خدا یه خونه با یه صاحبخونه عالی قسمتم کرد با اینکه مستاجرم ولی خونه بزرگ و دلباز که حتی با بچه مشکلی ندارند و اینکه قبل از تولد پسرم ماشین خریدم و این دوتا رو روزی بچه هام میدونم چون اگه اونا نبودند من و شوهرم به موتور راضی بودیم و پول مون رو جای دیگه صرف میکردیم در مورد دوم مادری که افسردگی داره حتما زیر نظر پزشک دارو مصرف میکنه و اصلا نمیتونه باردار بشه تا داروهاش قطع بشه و ما از افسردگی فقط یه چیزایی شنیدیم ولی زنداداش من الان افسردگی داره و به شدت بیماره و تا از چیزی ناراحت بشه شروع به حرص خوردن و بعدش خودزنی میکنه درصورتیکه اصلا چیزی توی زندگیش کم نداره ولی به همه حسودی میکنه اینو خودش بهم گفته که از داشتن چیزهایی که بقیه دارند ولی اون نداره حالش بد میشه مورد سوم درسته آمادگی بچه مهمه ولی توی ۹ماه بارداری فرصت خوبیه تا بچه اول رو مشتاق نی نی بکنیم من دوتا بچه هام همین طور بودن و الان هردو کمک و یار من هستند در نگهداری برادر کوچیکشون و چهارم بعد از سه سال فاصله بدن آمادگی برای بارداری مجدد داره و باید قبل از بارداری دندون ها چک بشه ولی هرکاری بکنی به نظرم آخرش توی بارداری جایی هست که درد داشته باشه
من همه اینا رو دونسته یا ندونسته سه تا بارداری رو پشت سر گذاشتم امیدوارم بتونم مامان خوبی براشون باشم

خداروشکر هیچکدومش و ندارم 😂

انگار از دل من حرف زدی.......

سخته
خیییییلی سخته
البته الان اقدام بکنی،فاصلشون خوبه
فاصله بچه های من کمه
بانظرتم موافقم(حداقل های زندگی)
امااینوبدون ماااااااااادربه تعدادبچه هاکش میااااااااااااااااد

عزیزم سوالم بی ربطه 😅🤭ولی پتوست ی
چند وقتی ی بار برگ جدید میده ؟
من اصلا پتوسم رشد نداره کود وهمه چیش هم خوبه

اگه بچه اول آروم باشه و بی اذیت خوبه
ولی خب عماد هرروز مریضه و نق میزنه اعصاب و روحیه مادر مهم تر از اقتصاده حتی

هیچکدوم نداشتم و باردارم حالم داغونه

دقیقا همه اینایی ک گفتی. الان چقدر به من میگن بچه دوم بیار. من خودم اصلا حال روحی و جسمی خوبی ندارم. افسردگی وسواس فکری

من که هرگز به دومی فکر نمیکنم خدا نیاره اون روزو

پول و سلامتی باشه صفرتاصد امادگیشو داریم تماااام

همینایی که گفتی همش درسته

سوال های مرتبط

مامان دوقلوها مامان دوقلوها ۲ سالگی
ما مادرا چه موجودات عجیبی هستیم...
وقتایی که بچه ها کنارمون هستن همش می‌نالیم از اذیتاشون وقتایی که نیستن پیشمون انگار چیزی گم کردیم سریع دلمون تنگ میشه واسشون
فردا صبح قراره مامانم اینا بیان بچه هارو ببرن خونشون تا شب من نیستم کنارشون
از همین الان انگار دلم براشون تنگ شده،بغض دارم
حالا میدونم که بهشون کلی خوش میگذره ها...ولی تحمل خونه بدون وجود بچه ها و سروصداشون خیلی سخته،امشب اتفاقی تاپیکهای مامان عماد رو خوندم که متاسفانه بچشون یه بیماری داره که دکترا میگن فعلا درمانی واسش وجود نداره،خیلی گریه کردم هم بخاطر حال اون بچه و مادر پدرش،هم واسه خودم که چرا یوقتایی با بچه ها بدرفتاری میکنم
احساس شرمندگی کردم واقعا... خدا دوتا بچه ی سالم داده بهمون بی منت، قدر نمیدونیم...
امیدوارم خدا به همه ی مامانها توانایی و صبر و تحمل زیاد بده در مقابل شیطنت های بچه هاشون صبور باشن
و همچنین انشالله همه ی بچه های بیمار هم به زودی سلامتیشونو بدست بیارن🤲🙏