خانوادم شهرستانن مامانو خواهرم اومدن دو روز بهم سر زدن هرچقدر اصرار کردم بیشتر نموندن،بعد دنیا اومدن پسرم با شیر نخوردنو غذا نخوردنش روحیم خیلی شکننده شده لین مدتم مریض بود خیلی کم اوردم الان نشستم کلی گریه کردم کاش با خانوادم تو یه شهر بودم

منم دورم عزیزم بچم باهم همش تنهاییم پدر مادر همسرم فوت کردن فقط خاهرشه ک اونم خودش قهر میکنه خودش اشتی میکنه اخلاق بدی داره همش دعوا داره ک تو عید پشتم حرف دراورد همسرم دیگ قطع رابطه کرده باهاش ولی دیگ با همسری میگذرونیم روزا تاشب بشن ادم تنهایی میپوکه حوصلش🥲

ولی صبور باشین عزیزم این روزا با همه سختی هاش موندنی نیس میگذره

من هم با شما همدردم، درکتون میکنم. پسرم۸ ماهه بدنیا اومد وقتی به دنیا اومد آریتمی داشت و تو ۴ ماهگی از شیر خوردن اعتصاب کرد تا دوماه و وقتی هم غذا خورد شد زیاد اشتها به غذا نداشت طوری که تو یکسالگی اش ۷ و نیم کیلو بود الان هم که یکسال و سه ماهش هست همینجوریه زیاد غذا نمیخوره

خیلی سخته عزیزم دلگیر نباشید گلم

من همین امروز داشتم غصه میخوردم که چرا راهم دوره و تنهام ولی ناشکری نکن شاید حکمتی داره خدا که دوری ازشون