میگم شما هم به تو دلیاتون اونقدر که باید حس ندارین
یا فقط من مادر افتضاحیم
نمیدونم چجوری توصیف کنم از وقتی باردار شدم بی حسم همش هم عذاب وجدان دارم که چرا حس ندارم بهش

بنظرم اکثر آدمها ک بارداری اولشونه اینجوری هستن ، منم مثل شما بودم ، انقدر غصه خوردم بخاطر این موضوع ، همه بهم میگفتن غصه نداره فقط صبر کن دنیا بیاد ، الان میمیرم واسش فقط کافیه نگاهش کنم گریه ام بگیره از شدت دوست داشتن ، اصلاااا خودت رو ناراحت نکن و انرژی منفی نده ک بچه متوجه میشه ، ب موقعش می‌میری واسش...

من خیلی دوسش دارم ولی پراز استرسم😣😣

اووخ میفهممت.من باردار بودم انقد گریه میکردم میگفتم چرا دوستش ندارم مثه مامانای دیگه ذوق ندارم.تا ۴۰ روزگیش هم دوستش نداشتمم.اما بعدشش نگممم برات میمیرممم میمیرم میمیرمممم براششششش نفسه عشقه

طبیعیه عزیزم قرار نیس همه مثل هم باشن چون خیلیا مثل شما هستن
دنیا بیاد همه چی تغییر میکنه

وای من سومی رو‌باردارم انقدم ذوقشو دارم لحظه شماری میکنم برا اومدنش😍😍😍چجوری حس نداری واقعا؟من الانم کلی باهاش حرف میزنم شوخی میکنم بازی میکنم دلم قنج میره براش

هر روز باهاش حرف بزنید ب اسمش صداش کنین کتاب ریحانه بهشتی رو میخوندین بهتر دنياش رو درک میکردین
من هر روز باهاش صحبت میکنم براش قرآن میخونم

من دومی رو باردارم سر دخترم چقدر ذوق داشتم ولی الآن اصلااااا هیچ حسی بهش ندارم هی میگم اشکال نداره به دنیا بیاد بغلش کنی درست میشه😑

نه من خیلی دوسش دارم فقط لحظه شماری میکنم بدنیا بیاد ببینمش

طبیعیه بخاطر هورمونای بارداریه بدنیا بیاد ببینیش همچین حس بهش پیدا میکنی ک با دنیا عوضش نمیکنی

ولا من اونقدری که سنگین شدم بی‌حال شدم از طرفی سرکلاژی هستم اصلا حوصله حرف زدن با تو دلیم رو ندارم اصلا همونجوری که تو میگی حس ندارم اصلا فرق میکنه الان و موقعی که تو واقعیت ببینیش نگران نباش اونقدر مادر احساساتی میشی که نگو

طبیعیه عزیزم واقعا تغییر بزرگیه
من هنوزم باورم نشده یه بچه تو شکمم داره بزرگ میشه