یعنی هر دفعه بخام غذا بدم ب دخترم مخصوصا صبحانه فروپاشی روانی میگیرم. امروز میخاستم صبونه بدم انقد اذیتم کرد من ازونور گریه کردم پناه ازینور. هیچی نمیخورم سر سفره نشستیم میاد لباس میزنه بالا شیر بده. امروز نصف نون تست با پنیر گذاشتم شاید یک چهارمش خورد اونم بزور
با یک سوم ازین موز کوچیک ایرانیا. هر مدل غذا بدم همینه خامه کره بادام زمینی پنیر همه چی. فقط تخم مرغ میخوره اونم نصف یکی. دکترم برم چیزی نمیده وزنش عادیه همش اویزونه منه چون

پسرمن هم کم غذا میخوره فکر میکنم طبیعی
من اصلا زورش نمیکنم شده گاهی فقط یک تیکه نون خالی میخوره

منم مث تودیگ عاصی شدم همش سینه میخاد شب تاصب چنباربیدارمیشه همش میگه مه لباسموبالامیزنه نمیذونم چجوری یکم ازوابستگیش کم کنم غذاهم خیلیییی کم میخوره میخام شیرپاستوریزه بذم بعضی وقتا اونم میترسم دیگ کلاسینمونگیره

دختر منم کوچیک که بود تا شیر میدادم بهش همین بود ولی واکسن ۶ ماهگی زد دو هفته بعدش از شیر گرفتمش افتاد روی غذا