مامانا دختر من ۲ سالشه تو یک سالگی دوبار ارنج دستش در رفت و سریع بردم جا انداخت و فرداش خوب شد،حالا من هی یاد اون موقع میوفتم خیلی گریه میکنم میگم چقدر مظلوم بود میگم کاش دست من در میرفت ولی دخترم نه...
چیکار کنم این فکرا از سرم بره چون خیلی عذاب میکشم...

کتاب مادر کافی رو حتما مطالعه کنید بانو

اتفاقات اجتناب ناپذیرن...
ولی اینکه هر کاری از دستت برمیومده انجام داده کافیه.
تو بهترین مامان برای دخترتی...
اون علاوه برمادر قوی .مادر شاد هم میخواد.
پس گذشته رو رها کن و از اینکه اتفاق جدی نیوفتاده خداروشکر کن و دخترتو محکم بغل کن و بوس کن و باهاش برقص😍🥰

پیش میاد عزیزم، قوی باش بچه مادر قوی نیاز داره حالا که گذشته دیگه بهش فک نکن بیشتر قویتش کن تا استخونش محکم بشه گلم نه اینکه به گذشته فک کنی بشینی گریه کنی