یه موضوعی هست که خیلی منو اذیت میکنه و واقعا نمیدونم باید چیکار کنم.
پسرم تا وقتی خونه ایم دو تایی خیلی بچه یه خوبیه، نهایتا اذیتش اینه که میگه بیا پیشم بازی کنیم، اما همین که باباش میاد خونه این بچه تبدیل به یه آدم دیگه میشه، اصلا انگار اون آدم نیست و یکی دیگه اس، مدام قهر میکنه، گریه میکنه، خودشو میزنه زمین، به هر بهونه و حرفی این بچه شروع میکنه به فهر و گریه زاری.
به حدی عصبی میشم از این موضوع که دلم میخواد شوهرم اصلا برنگرده خونه!
نمیدونم باید چیکار کنم و این بچه چرا اینجوری میکنه

پسر منم همینطوره
پیش باباش اینقدر بد میشه و دائم گریه میکنه

عین پسرمن

به نظرم توجه باباشو میخواد
باباش باهاش حرف بزنه
بازی کنه
کلا وقت گذروندن با پدرش رو میخواد

حالا پسرمن یکی میبینه ازخودش درمیادمثلا زنعمو،مادربزرگش،عمش،یا حتی فامیلای من ازخودبیخودمیشه همه چیومیریزه میوه هاروپرت میکنه اصلا یه وضعی

پسرشماهم براجلب توجه باباش اینطوری میکنه

بچه ها همه همینن بچه های من مادرشوهرمو دیدنی عوض میشن بسکه لوس کرده خصوصا بزرگه رو بچه ۳ ساله به ما سلطنت میکنه ولی کسی نبودنی خوبه

شوهرت بهش توجه میکنه؟ شاید دنبال جلب توجه باباش هست که بیشتر باهاش بازی کنه