هرچی ب یکسالگی سپهر نزدیک میشم ی ترسی تو وجودم میشینه نمیدونم ناراحت میشم از بزرگ شدنش،از چالش های،بعدش قطعا خیلی سخت تر هست از شیر گرفتن از پوشک گرفتن اینکه اجتماعی بار بیاد و هزارتا چالش دیگه مامانایی ک بچه یکسال ب بالا دارین میشه از چالش هایی ک دارین صحبت کنین تا تجربه بدست بیارم ممنون میشم

با این ترس ها از بزرگ کردن بچه لذت نمیری فقط
همه چی بسپار بخدا و زمان
مگه چالش از کولیک و رفلاکس و شب نخوابی بدتر هم هست؟اما پشت سر گذاشته شد
پس انرژی مثبت بده بخودت

سلام عزیزم
قشنگ یه استرسی میگیرم به آینده فکر میکنم 🥺
امیدوارم خدا عاقبت همه ی بچه هارو بخیر کنه🌱

منم لایک کن

واقعا سخته بزرگ شدن
الان تنها دعدعه مادرا خوابیدن بچه گریه کردناشون و چیزهای کوچیکه ولی بزرگ که میشن ازت دور میشن😔خیلی دور برای من که دوتا پسر بزرگتر دارم بیشترین ناراحتیم‌همینه
پسر بزرگم‌۱۶ سالشه فیلمهاش رو که نگاه میکنم حسرت میخورم چرا بیشتر بغلش نکردم چرا بیشتر دورش نگشتم
اینقدر از ادم دور میشن که نگو مشکلات دیگه که بماند
من الان ترس از ایندشون دارم باز بزرگتر شن و چجوری از مشکلات و سختی کمر خم نکنن
ایا رشته خوبی قبول میشن
زن خوب نصیبشون میشه
دوست ناباب دور وبرش نگیره
دعوا نکنه تو کوچه خیابون
معتاد نشن
وای.................

مادر=استرس+ترس+نگرانی+عشق

منم همیشه میترسم نکنه چیزی بشه نکنه نشه نکنه مریض شه داغون شدم یعتی انقدر ترسیدم

منم دقیقا همینم. هم دلم تنگ میشه برای الانش. هم دوست دارم بزرگ بشه. از اونورم تربیت کردنش خییییلیی کار سخت و مهمیه