وای 😪
با گریه و یه عالمه استرس بچم و خوابوندم😪
رفته بود تو اتاقش کشوی کمدشو کشید بود بیرون می‌کشد سمت خودش محکم پشت هم تکرار میکرد تند تند کمد هم تکون میخوره هر لحظه امکان داشت بیوفته منم نمیخواستم واکنش نشون بدم بدتر بکنه چند بار بردمش تو پذیرایی با چیزایی دیگه سرگرمش کردم بازم رفت سراغ همون کار انقد تکرار کرد تا کشوی کمد شکست منم عصابی شدم و زدم رو دستش و دعواش کردم.
خیلی گریه کرد🥲
احساس میکنم جدیدن دیارا از من بدش میاد همش باهام لج میکنه دیگه نمیاد پیشم زیاد همش میچسبه به باباش

ربطی ب شما نداره همه بچه ها همین میخوان چیز جدید یادبگیرن میخوان کشف کن لج باز تر و شیطون تر شدن

دختر منم همینه عزیزم کنار بقیه خیلی خوبه اما من باشم حسابی باهام لج میکنه و جدیدا خیلی بد شده

عزیزم در اتاقو ببند

ن عزیزم بچه مادرو از خودش میدونه ولی پدرو یه فرد جدا بخاطر اونه میدونه مادر همه جا و همیشه هست این فکرو نکن یخورده بزرگ شه فهمش بره بالا همه جاترجیح میده باتوباشه دختر من هرجامیچسبه ب باباش همه میمونن

ب خاطر سنشه ک هم لج باز مبشن هم به پدرا بیستر علاقه نشون میدن

عزیزم این چه حرفیه هر چقدر با پدرش صمیمی باشه باز شما رو ترجیح میده خوب ما مادرها چون صبح تا شب باهاشون سر و کله میزنیم و خسته میشیم و داد میزنیم گاهی اوقات اونا جذب پدرشون میشن چون پدرها شب میان و اون حجم اذیت و که ندیدن و باهاش بازی میکنن و انرژی دارن