با بچه چطور به زندگیتون میرسید؟ من یه غذا تو آرامش نمی‌خورم یه دستشویی یه مهمونی اصلاااا هیچ چیزم شبیه به آدمیزاد نیس ، میدونید چی میگم؟ بیرون نمیتونم برم اگه برم هم چه رفتنی پدرم در میاد به گوه خوردن میوفتم

درسته که همه همین شرایط رو داریم و من که سه تا بچه قد و نیم قد دارم و دیگه اصلا زندگیم مال خودم نیست یه وقتایی دلم می خواد فقط برای خودم باشم اما دوستان باز هم خدا رو شکر کنید که بچه سالم دارید اگر خدایی نکرده مریض بود اون موقع می فهمیدید سختی یعنی چی ...این دوران می گذره و بچه ها به زودی بزرگ میشن صبر باید داشته باشید

در حال حاضر زندگی منم همینه

منم دقیقاااا مثل توام زندگی عادی ندارم در عین حال از همه چی خسته ام

به جمع مادرا خوش اومدی ما همه مون همینجوری هستیم😭😭

برنامه ریزی دارم

منم همینطور🙁خوش بحال اونایی که کمک دارن

منم همینم خواهر . ولی خواهرم بهم نزدیکه خدا خیرش بده خیلی کمک دستمه خیلیییی

همه ی اینایی رو که گفتی انگار منو توصیف کردی منم خیلی غر میزدم تا اینکه بچم به مریضی مبتلا شد که 6ماهه دتریم هممون زجر میکشیم
گلم ناشکری نکن همین که سلامت باشن خیلیه بزرگ میشن ،میشن عصای دستت عجله نکن یه روزی حسرت این روزهارو میخوری که چه زود گذشت

هم همینن مگر اینکه خیلیییییییی خوش شانس باشی

من که روانی شدم اعصاب نمونده برام .آخرین بار یادم نمیاد کی بیرون رفتم بقیه چیزام همین طور.هنوز پسرم نخابیده دوساعته دارم تکونش میدم بازیش گرفته بخابه هم هرنیم ساعت بیدارمیشه خیلی داغونم

میدونیم چی میگی چون همه همینیم
من یکسالو دوماهه غذا ب دل نخوردم دستشویی باید وایسم شوهرم از سرکار بیاد
کارام میمونه تا شوهرم بیاد

من تازه همین الان کارام تموم شد ظرفامو شستم طی کشیدم یک چایی ریختم تو ارامش بخورم صدای گریش اومد بیدار شد ، یک حمام درست درمان نمیتونم برم نه غذا نه چایی ، بیرونم بهم سخت میگذره بغل هیچ کسی نمیره حتی باباش

دقیقا همینی که توصیف کردی خودممم چشامو ببینی اصلا قیافمو ببینی انگار از قبر بلندشدم

دقیقا منم
نه خونم هیچ وقت تمیزه
نه اعصاب دارم
نه آرامش
نه وقت
دوستامو از دست دادم
تفریح همه چی
بیرونم ک بیشتر خسته میشم تا دلم بازبشه
ترجیح میدم بشینم خونه،خستگیش کمتره