بعد از یک سال و یکماه میخوام برم باشگاه ولی عجیب عذاب وجدان دارم اخه تاحالا پسرمو ندادم کسی نگه داره مادرم نداشتم از اول بچه همش پیش خودم بود الان میخوام دوروز در هفته دوساعت برم باشگاه بچه رو بذارم پیش مادرشوخرم‌ولی عذاب وجدان دارم ولی از طرفی هم میخوام دوساعت برای خودم باشم از طرفی هم میگم بچم جز من به کسی عادت نداره نکنه استرس بگیره نمیدونم برم باشگاه یا نرم به نظرتون طبیعی عذاب وجدانم یا نه

منم خیلی دوست دارم برم ولی از اونجایی که باشگاه خیلی شلوغه و هوا هم سرده میترسم برم از کسی ویروسی چیزی بگیرم بیارم به بچم منتقل کنم

عزیزم از ۶ ماهگی تا ۱۸ ماهگی نباید بچه از مادر جدا بشه اضطراب جدایی میگیره مگر موقع ضروری منم گذاشتم از بعد عید شروع کنم چون نمی‌خوام بچم استرس و اضطراب بگیره

منم خیلی دوست دارم برم اما کسی نیس دخترمو بزارم پیشش.مادرشوهرمم سنش بالاس نمیتونه

درکت میکنم طبیعیه ولی بخاطر بچت که مادر سالم میخواد بخشی از این باشگاه رفتن بخاطر خود بچت عزیزم بهش بگو عزیزم من برای سالم و شاد کنار تو بودن باشگاه میرم.مدام تکرار کن بچه ها همه چیز رو درک میکنن.

منم جانانم میزارم پیش مامانم و میزم باشگاه
اما تو باشگاه میبینم بچهاشونم همراه خودشون اوردن
اگه خیلی حساسی با خودت ببرش

نه عزیزم چه اشکالی داره عذاب وجدان واسه چی؟اتفاقا شما وقتی واسه خودت ارزش قائل بشی هم شادتری هم پرانرژی تر و بهتر به بچت رسیدگی میکنی

مادرشوهر عین پسر خودش نوه اش دوست داره منم میزارم در روز دوساعت دشمن که نیستن بچشونه
برا خودت ارزش قائل شو وقت بزار
صرف بچه شوهر نکن

من دو هفته س میرم باشگاه
بچه رو یا پیش دخترعموم میذارم یا پیش مامانم

عذاب وجدان نگیر
من اگه مادرشوهرم نزدیک بود حتما پیش ایشونم میذاشتم
با قدرت برو جلو کلی حالت خوب میشه