سلام خانوما همسرم وپسرم خیلی دوست دارن که بچه ی دوم بیاریم،شرایط زندگیمم خوبه فقط خودم دلم نمیخواد دوست ندارم دوباره باردار بشم وتهوع وسردرد بگیرم شکمم بیاد دوباره سزارین بشم برام مثل کابوس میمونه،دوست دارم پسرمو راحت ببرم بیرون مهد پیش دبستانی ومدرسه که رفت راحت به تکالیفش رسیدگی کنم،از طرفی تنهایی پسرمو میبینم میدونم که چقدر دلش خواهر یابرادر میخواد خیلی مهربونه دلم میسوزه میگم یکی بیارم

تا بدنت و روانت از نظر خودت امادگی شو نداره نیار دختر منم خواهر میخواد ولی چه فایده که بیارم میشم یه مادر خیلی عصبی برای جفتشون

منم اطرافیانم به خصوص خواهرم و مامانم میگن بیار اگر میخوایی ۳_۴ سال دیگه بیاری که سنت بالا بره حالا بیار نذار تنها بمونه و...
ولی آخه من تازه یکم میتونم به خودم برسم دیگه هرجا میرم هی دنبالش نمیرم دیگه مجبور نیستم برم توی اتاق برای شیر دادن از بس از نوزادی پسرم تا پارسال اذیت شدم
سخته خیلی

منم مث تو سزارینی ام بعد یه سال تلاشای دختر وهمسرم تاروح روانم اروم نگرفت اجازه ندادم تازه تو اقدامیم هربچه ای هم ویار خاص خودشو داره من حالا تهوع نداشتم ولی سر دخترم جیگرم درمیومد بوی هندونه رو از دو کیلومتری حس میکردم