سلام به مامانای عزیز
یه سوال در رابطه با شیطنت های خطرناک بچه هاتون چه واکنشی مشون میدید؟مثلا پسرم میره سراغ کشوی آشپزخونه چنگالهارو برداره بیاره هی پرتشون کنه سمت ما یا گوشکوب برداره بزنه سر باباش
واقعا دیگه کلافه شدم دعوای حسابی باهاش کردم که شوهرم از من ترسید خیلی عصبی شدم اومدم توی اتاق خودش نشیتم به گریه کردن ولی پسرم انگار نه انگار کلا چیزی شده به باباش میگه مامان برای چی گریه میکنه باباشم میگه بخاطر سوسکه که مرده گریه میکنه

خوب کردی دعوا کردی همسرتم باید میگفت مامان از دست تو داره گریه میکنه چون چنگال و وسایلی که برمیداری برای تو خطر داره مامان می‌ترسه تو دستت ببره برای همین میگه دست نزن
ولی تنها کاری که میشه کرد همون جمع کردن از دستش

یه سری پسرم با چنگال بازی میکرد یهو زدش ت پیشونی مامانم به قدری خون آمد یا مثلاً ی سری با تیغ خورد کن بازی میکرد پاش زخم شد و بخیه خورد پسر من ک اصلا متوجه اشتباهش نمیشه بچه ها همینننن من کلی تذکر میدم انگار ن انگار

عزیزم از جلو دستش بردار بخدا اگ بدونی وسایل من چجوری پراکنده ن حالت بهم میخوره از دست بچم همه چیو کردم تو هم کابینتم نامرتبه دیگ چیکار کنیم تا بزرک بشن دیگ

من باور داری محبور بودم طبقه بالا کمد بزارم که دستش نرسه شما همین کار کن کمکم دید نیست از سرش میوفته

پسر من همش قیچی دستش میگیره اگرم بهش ندم جیگرم خون میکنه. میشینم کنارش ک فقط کاغذ خورد کنه
همش اجاق گازم خاموش میکنه یا فندکشو میزنه روشن میکنه.
رسما روانیم کرده

من سعی میکنم چیزای خطرناک جلو دستش نزارم چون واقعا نمیفمن