خانما میشه تجربتون از مسجد یا مهمونی یا جاهایی مثل حرم ها با بچه میرید بگید

من دیشب بعد چند وقت با دخترم رفتیم مسجد بخدا از عصبانیت اتیش گرفتم کمرم شکست از بس چرخیدم دنبال دخترم

حتی یک لحظه کنارم نمینشست همش راه میرفت و دنبال بچها میرفتم
با اینکه خوراکی داشت از بچهای دیگه هم خوراکی میگرفت

من گفتم دیگه غلط کنم جایی ببرم اما مامانم میگه چون از اول نبردی و بچه ای ندیده اینجوریه 🥴🥴🥴

دختر من جاهای شلوغ زیاد رفته ولی هربار که بره باید پا به پاش بچرخم
بچه همینه عزیزم
اتفاقا اینجور محیطا اون کیف میکنه

تو پارک رو تاب میشینه ولی خیلی بغلی بنظرم بچه بدوعه بهتره تا فقط بغل باشه

دختر من جایی بریم یروز کامل ب من می‌چسبه گریه می‌کن نق میزنه اگر شب بمونیم تا صبح نمیخابه نی نق گریه فرداش میره سراغ وسایل میزبان

منم میبرم ولی همش باید دنبالش بدوم

نه من یه بار بردم هم خودش اذیت شد هم من نمیبرم

همه اشون تو این سن اینجورین ما مهمونی میریم همین طوره دنبال بچه هاس من فقط مراقبشم وگرنه کاری بهش ندارم تا جایی که بهش آسیبی نرسه

پسر منم اصلا واینمیسته، دستمم نمیگیره، جدیدا دیگه تو کالسکه ام نمیشینه، اگه هم بشینه نهایت نیم ساعت. بعدش کلا باید دویید دنبالش یا بغلش کرد

من زیاد میبرمش بیرون عادت کرده ، جایی که غریبه باشه کنارم میشینه یا تا یه حدی فقط میره… جایی هم که اشنا باشه راه زیاد میره منم دورادور حواسم بهش هست، ببرش بیرون تا ببینه اشنا بشه، بهشم هی نگو تینجوری نکن اینجا نرو چون بدتر لج میکنه،

تو مراسم از صدای بلندگو می‌ترسه حتی تو فضای باز

اتفاقا بازم ببر بذار تو جمعیت باشه من حتی تو دور همی ها هم زیاد میبرم یا بره اتاق دیگه باهاش میرم