وای مغزم مگه داریم ی بچه همه جوره اذیت کنه غذا نخوره شبا دیر بخابه همه جارو بهم بریزه و همزمان نق نق نق وقتی ظرف میشوری هولت بده غذا درست میکنی شلوارت بکشه مهمونی میری مهمون بیاد از بغلت پایین نیاد ی بند گریه کنه و تا صبح گریه کنه و جالب تر از 7 ماهگی ب بعد این شده باشه شهر غریب باشه کمک هیچکس نداشته باشه انقد دلم میخاد بزنمش ک نگم

بچه من همین تو هیچ موردیش شانس نیاوردم

پسر من تا یک سالگی انقدر آروم بود که نگو الان ولی ...تا دلت بخواد شیطون ماشاالله...خانوادم میگن چشم خورده بچه انقدر آروم بود که ....الان هیچ جا نمیرم یعنی خونه خودم که همیشه بمب ترکیده دیگه راحت ترم تا بخوام خونه کسی برم اونجا رو هم بترکونه 😁

من فکر گردم فقط پسرا اینجورین

من تو این شرایطم فکرشم بکن یه دختر کلاس اولیم داشته باشی که تمام وقتتم باید واسش بزاری مدرسه ببری بیاریش پسرم باید با خودم ببرم وبیارم فقط شبا پسر من خداروشکر تا صبح راحت میخاه

اووف دوقلوهای منم همینن مخصوص اگ توی جمع برن خون ب جیگرمیشم براهمین خونه فک فامیل اصلانمیریم فک کن من دوتاازاینارودارم بعضی وقتاهم کنترلمون ازدست میدم😐

انگار دختر منو توصیف کردی قشنگ