۷ پاسخ

خانم شما باید بری تا اموزش چک انقباض حضوری در مطب یا بیمارستان بهت بدن. الان من توضیح بدم متوجه نمیشی. و یه ازمایش ادرار انجام بده حتما

مرخصی بگیر میدن معمولا با نامه پزشکی

بنظرم اول به سلامتی خودتو بچت فکر کن از همه چی مهمتره به خودتم فشار نیار

حتما برو صحبت کن شرایطتو توضیح بده خب بچتم ان شالله دنیا بیاد نوزاده دیگه هنو نمیتونی بری که یه بچه دیگه هم داری؟؟همینا رو توضیح بده

به نظر من با روغن زیتون یا بادام شیرین شکمت ران پا را ماساژ های اروم بده تو خونه هم استراحت بیشتری کن که بتونی سر کلاس راحت تر باشی

با دکترت صحبت کن بهت آمپولی شیافی چیزی میده ک جای بچه سفت بشه دهانه رحم باز نشه.
پیاده هم دیگ نرو ماشین بگیر برو.
چون دیگ تو دانشگاه ک میشینی سر کلاس فقط پیاده روی نکن
باز نطر دکتر بستگی داره ک چی بهن بگه
شاید بگ این مدت دیگه استراحت کن.حتما برو دکتر ک بخاطر دردات هم چیزی بده.۲۷ هفته خیلی زوده

توروخدا اگ راهی چیزی میدونید راهنماییم کنید

سوال های مرتبط

مامان نگار مامان نگار ۲ سالگی
سلام مامانای قشنگ. بعد از حدود ۱۲ روز میخوان تجربه از پوشک گرفتن رو بگم.
نگار از حدود ۱۸ ماهگی صحبت میکنه و تقریبا ۲۰ ماهگی جمله ها رو کامل میگفت، منظور اینکه چون کامل صحبت میکنه میتونست بگه کارهاشو. فرق جیش و پی پی رو میدونست، پله ها رو راحت بالا و پایین میره. از پوشک شدن بیش از اندازه بدش میومد. شب تا صبح پوشکش خشک بود کاملا‌. با اینکه تازه کتاب خریده بودم ک شهریور ماه شروع کنم از پوشک بگیرم، اما خودش دیگه داشت اذیت میشد و با توجه ب آمادگی هاش منم شروع کردم. تو یک ماه اخیر کتاب ها رو زیاد براش خونده بودم و از روز اول به ذوق لگن، همکاری کرد و جیش رو میگف ۸۰ درصد مواقع، اما پی پی رو تا ی هفته نمیگفت و تو شلوارش پی پی میکرد، و حتی دو روز اول اصلا پی پی نکرد، من کم کم تشویقش کردم، اولین بار ی کارتون دید ک تونست بشینه رو لگن و کارشو انجام بده و بعد ک تموم شد با ی حالت ترس و نگرانی ک مامان این چیه؟ مواجه شد ک من سعی کردم آرومش کنم و توضیح بدم تو کتابت اون پی پی مال روباه بود، اینم برای نگار. تا دو روز این ترس رو داشت، اما با هدیه دادن بعد از هر پی پی تو لگن، سعی کردم اضطرابش کم بشه. هدیه های من کتاب و خوراکی و میوه بود. الان خدا رو شکر دیگه ترس از پی پی نداره و دیگه میتونم بگم تقریبا این پروسه تموم شد. اما چیزی ک خیلی مهمه*صبر صبر صبر*
تو بهترین شرایط روحی و روانی خودتون این پروسه رو شروع کنید، چون بچه ای ک بترسه ممکنه شب ادراری بگیره،پروسه طولانی بشه. ب هیچ وجه دعوا نکنید و فقط با مهربونی هر روز رو پیش ببرید.
راستی من اصلا نگار رو هر ده دقه یک ربع نبردم دستشویی چون خودش کنترل داشت، فک کنم دخترا یکم زودتر کنترل رو یاد میگیرن. حدودا هر چهل دقه یا یک ساعت میرفتیم